Ceremonie humanistyczne to rites de passage (ryty przejścia) organizowane przez humanistów na całym świecie, głównie jednak w krajach zachodnich, m.in. w Wielkiej Brytanii, Holandii, Norwegii, USA, Australii.

Humaniści to ludzie afirmujący Człowieka, jego potencjał twórczy i stwórczy, w nim upatrujący początek i koniec świata dzieł i wartości. Humanizm jest systemem wartości, który wzywa człowieka do indywidualnego spełnienia poprzez kultywowanie życia twórczego i etycznego.

Humanistyczne rites de passage różnią się od religijnych koncentracją całej uwagi na Człowieku. Różnią się także od tzw. świeckich ceremonii bogactwem i ładunkiem aksjologicznym.

O ich wyjątkowości natomiast stanowi personalizacja do osobowości uczestników będących ich podmiotami. Nie ma więc jednego „rytu humanistycznego", lecz wiele różnych, tyle, ilu jest humanistów. Pomimo bowiem podzielania pewnego zbioru wartości, nie ma dwóch takich samych osób. Każdy jest wyjątkowy, i tę właśnie wyjątkowość każdego człowieka chce wydobyć i wzmocnić humanizm poprzez praktykowane ceremonie.

Śluby humanistyczne są więc z jednej strony dla osób utożsamiających się z humanistycznym systemem wartości, z drugiej zaś - dla osób poszukujących nieszablonowości, piękna i głębi w ceremonii.

Dlaczego w ceremonii humanistycznej ważne jest bogactwo? Ceremonie dla humanistów nie mają charakteru magicznego, w wymiarze zewnętrznym natomiast są specyficznym rodzajem teatru. Zwykły teatr ma na ogół przesłanie uniwersalne. Teatr rite de passage dotyczy konkretnej sytuacji życiowej i konkretnych ludzi, a jego funkcją jest kreacja społeczna faktów, które zaistniały wcześniej jako intymne bądź prywatne. Jest to więc w istocie teatr najbliższy życiu.

Tyle jeśli chodzi o doniosłość formy. Drugim aspektem jest treść. Poza personalizacją do konkretnych osób ryt humanistyczny wyróżnia się tym, iż koduje w sobie humanistyczny system wartości. W humanistycznym dekalogu znajdujemy przede wszystkim: wolność jednostki, kult życia twórczego i etycznego, rozum jako wyraziciel wyjątkowości człowieka, równość kobiety i mężczyzny, afirmacja tolerancji i różnorodności, wezwanie do doskonalenia się człowieka, zaangażowanie społeczne, optymizm.

Śluby humanistyczne mają przede wszystkim znaczenie społeczne, lecz niekoniecznie cywilnoprawne: mogą być związane ze ślubem cywilnym, jak niegdyś śluby kościelne, do czasu wprowadzenia tzw. konkordatowych, lecz nie muszą się z tym wiązać. Niektóre organizacje humanistyczne dążą do tego, by śluby humanistyczne miały sankcję prawną (śluby humanistyczne są prawnie doniosłe w Norwegii, USA, Szkocji).

Organizacją takich ślubów zajmują się liczne organizacje humanistyczne działające na całym świecie. W Polsce taką organizacją, która zamierza zajmować się ceremoniami humanistycznymi jest Polskie Stowarzyszenie Racjonalistów (PSR): apolityczna organizacja racjonalistyczno-humanistyczna działająca od 2006 r.

Pierwszy tego typu ślub w Polsce jest czymś wyjątkowym i niewątpliwie historycznym. PSR przeprowadziło sondaż wśród tysięcy czytelników portalu Racjonalista.pl, który pokazał bardzo duże zainteresowanie tego typu ceremoniami. Pierwszym w Polsce małżeństwem humanistycznym będzie Monika i Miłosz. Uroczystość mieć będzie miejsce w dniu 9 grudnia o godz. 15 w sali przy Krakowskim Przedmieściu 66 (dawne Muzeum Przemysłu i Rolnictwa, warszawski symbol pracy u podstaw; obecnie odbywają się tam m.in. koncerty Camerata Vistula). Szczególnie znaczenie ma dla nas również, aby mistrzami ceremonii była para: kobieta i mężczyzna.

Zapraszamy do współpracy, udziału oraz czekamy ...na kolejnych chętnych!

Strona ceremonii humanistycznych

Po przeczytaniu tego tekstu, czytelnicy często wybierają też: Idea ceremonii humanistycznych Przygotowanie ślubu humanistycznego

Dodaj komentarz do strony..   Zobacz komentarze (30)..

Wyślij mailem..

Wersja do druku    PDF    MS Word

Mariusz Agnosiewicz Redaktor naczelny Racjonalisty, założyciel PSR, prezes Fundacji Wolnej Myśli. Autor książek Kościół a faszyzm (2009), Heretyckie dziedzictwo Europy (2011), trylogii Kryminalne dzieje papiestwa: Tom I (2011), Tom II (2012), Zapomniane dzieje Polski (2014).  Strona www autora  Liczba tekstów na portalu: 952  Pokaż inne teksty autora  Liczba tłumaczeń: 5  Pokaż tłumaczenia autora  Najnowszy tekst autora: Oceanix. Koreańczycy chcą zbudować pierwsze pływające miasto