Autor tekstu: Kenneth Gordon Hurto

Tłumaczenie: Maciej Twardowski

Wydaje się także, iż jedną z najważniejszych rzeczy, której oczekujemy od rodziców i społeczeństwa jest szacunek dla osobowości dziecka. Należy wymienić dwa ważne aspekty wynikające z powyższego:

a. Niechaj rodzice afirmują wartość dziecka wynikającą z samego faktu bycia przezeń człowiekiem. Opiekunowie muszą również pamiętać, że dziecko nie jest „funkcją” rodziców ani nikogo innego. Parafrazując słowa Ezra Pounda

„Nie jesteś częścią, lecz całością;
Nie porcją, lecz istotą”
— Ortus

b. Drugi aspekt dotyczy niedoskonałości natury ludzkiego bytu. Powinniśmy położyć szczególny nacisk, by uświadomić rodzicom, jak ważny jest ich wpływ na rozwój dziecka. Kwestia ta dotyczy również wspierania potomka w podejmowaniu jego własnych wyborów życiowych, nawet jeżeli większość z nich kłóci się z wyobrażeniami rodziców. Zgodnie ze słowami Kahlila Gibrana:

"Dzieci nie są waszą własnością,
Są synami i córkami samej mocy Życia,
Jesteście ich rodzicami, ale nie stworzycielami,
I chociaż mieszkają z wami do was nie należą.
Możecie dać im swoją miłość, lecz nie wasze idee,
Ponieważ one mają własne idee.
Możecie dać dom ich ciałom, ale nie ich duszom,
Ponieważ ich dusze mieszkają w domu przyszłości,
Którego wy nie możecie odwiedzić nawet we śnie
Możecie się wysilać, by stać się takimi jak one,
Lecz nie możecie żądać, by one upodobniły się do was,
Albowiem życie nigdy się nie cofa
Ani nie zatrzymuje się na dniu wczorajszym" ^{[ 1 ]}
Prorok

Pierwsza część dedykacji składa się z obietnicy złożonej przez rodziców, dotyczącej różnorakich ideałów i wartości (w znaczeniu humanistycznym). Istnieje tutaj pewne podobieństwo do przysięgi małżeńskiej, gdy para młoda składa sobie dozgonną obietnicę. Chociaż istnieje wiele wartości, które mogą być afirmowane podczas ceremonii, ich dobór jest rzeczą całkowicie dobrowolną, można podkreślić niektóre, jednocześnie ignorując inne. Przedstawię teraz, w formie pytań przykładową listę wartości, które mogą przyświecać rodzicom podczas wychowywania ich potomstwa.

a. Czy wychowasz swoje dziecko w duchu prawdy; szczerości wobec siebie i innych?

b. Czy rozwiniesz u swego dziecka umiejętność krytycznego myślenia, oraz dar życia w rzeczywistości zamiast w iluzji?

c. Czy rozwiniesz u swojego dziecka szacunek do siebie i innych? Czy poświecisz się wychowaniu dziecka w duchu zdrowej miłości do samego siebie?

d. Czy poświęcasz się rozwijaniu w Twoim dziecku odwagi w pokonywaniu zła, ucząc je, że jest silniejsze niż jego własny strach?

e. Czy wychowasz swoje dziecko w duchu pokoju?

f. Czy wychowasz swoje dziecko w duchu miłości do życia, oraz rozwiniesz u niego optymistyczny pogląd na świat?

g. Czy wychowasz swoje dziecko tak, by zastanawiało się nad tajemnicą istnienia?

h. Czy wychowasz swoje dziecko w duchu troski, współczucia i hojności?

2. Nadanie dziecku imienia. Druga cześć ceremonii polega na nadaniu dziecku imienia. Nazywając coś, oddzielamy to od chaosu doświadczenia. Nadając dziecku imię, w pewnym sensie sprawiamy, że staje się prawdziwą osobą, jest imię tym, co odróżnia dziecko od innych. Wybór imienia podkreśla niepowtarzalność, autonomię i wartość potomka.

Ceremonia dedykacji stanowi swego rodzaju rytuał przejścia, podkreślając:

a. Psychologiczne oddzielenie – gdy przecięta zostaje pępowina.

b. Zmiana z anonimowego „tego” lub „dziecka” w prawdziwą osobę; oświadczenie radości: „to chłopiec/dziewczynka!”

c. Podczas ceremonii, dziecko zmienia się z „tego” w niepowtarzalną istotę, identyfikowaną za pomocą imienia

Wybór imienia wiąże się z silnymi emocjami oraz wieloma aspektami indywidualnymi. Bardzo ważne jest, aby wybrać odpowiednie imię. Możliwych „źródeł” dla imienia jest bardzo wiele, dziecko można obdarzyć imieniem naszego przodka, co symbolizowałoby ciągłość w rodzinie. Ponadto, imię może jednocześnie reprezentować pewne cechy osobowości np. imiona takie jak „Joy” (ang. radość), „Charity” (ang. dobroczynność), „Prudence” (ang. roztropność), „Hope” (ang. nadzieja), „Tiny” (ang. mały), „Christian” (ang. chrześcijanin). Z drugiej strony, nadanie dziecku imienia, które jednocześnie będzie opisywało w jakiś sposób jego osobę powinno dać do myślenia. Wystarczy pomyśleć, ile trudniej akceptowałoby smutek dziecko nazwane „Radość”.

Istnieje także możliwość wybrania imienia bazującego na szczególnych wydarzeniach, ideałach lub postaciach mitologicznych. W wielu kulturach nadaje się dzieciom kilka imion, z których w przyszłości dorosły już potomek wybiera jedno funkcjonalne. Rodzice mogą również wybrać dla dziecka imię, które nie ma jakichś specjalnych konotacji, podkreślając w ten sposób indywidualność swego potomka.

Należy w tym momencie zauważyć, że możemy stworzyć również trzecią cześć ceremonii, która przewidywałaby udział innych członków zgromadzonej społeczności w jakiś namacalny sposób. Istnieje wiele sposobów, które mogłyby symbolizować udział społeczności w wychowaniu dziecka, kilka pytań i zobowiązań dla zgromadzonych to tylko jedna z możliwości.

Symbolika

Symbole są materialnymi reprezentacjami naszych idei oraz ideałów. Tak jak poprzednio, mamy do dyspozycji wiele możliwości. Do najbardziej znanych należą:

a. Woda, symbolizująca nieskazitelność i oczyszczenie.

b. Oleje

c. Specjalny ubiór dla dziecka, rodziców czy innych uczestników.

d. Świadkowie. Tradycyjna rola rodziców chrzestnych to zapewnienie wparcia i pomocy świeżo upieczonym rodzicom, oraz dopilnowanie, aby dziecko było wychowywane zgodnie z dogmatami wiary. Jako humaniści, możemy wyrazić chęć, aby ktoś z rodziny bądź znajomych był dla nas wsparciem w wychowaniu, lub by zapewnił dziecku opiekę w przypadku gdy coś się stanie rodzicom. Problemem jest nazewnictwo, „rodzice chrzestni” ^{[ 2 ]} odpada, „strażnicy” czy „kustosze” tym bardziej. Jakieś pomysły?

e. Świeczki, symbolizujące narodziny dziecka jako „nowe światło”.

f. Kwiaty, symbolizujące piękno oraz rozwijające się życie

g. Czas i miejsce ceremonii to także ważne symbole tożsamości i przynależności.

Wybór symboli musi być ostrożny i wymaga przykładania szczególnej uwagi do tych elementów, które są ważne dla rodziców lub społeczności.

Podsumowanie

Humanistyczna Ceremonia Dedykacji obejmuje kilka elementów: nasze humanistyczne założenia oraz ideały, kontekst ceremonii, zaangażowani ludzie, oraz różnorodne działania i symbole, które na swój sposób ’przedstawiają’ sobie nawzajem rodziców, dziecko oraz społeczność. W tym krótkim tekście chciałem uwypuklić podstawowe elementy dotyczące przygotowań do ceremonii związanych z przyjściem na świat dziecka. Każdy z czytelników będzie miał na pewno wiele innych pomysłów, które mam nadzieje zostaną dodane do listy, oraz przedstawione innym ludziom, tak byśmy wszyscy mogli się czegoś nowego nauczyć.

Zaprojektowanie efektywnych rytuałów przejścia jest istotne w budowaniu społeczności humanistycznej. Ludzie potrzebują rytuałów. Instytucje religijne wiedzą o tym, gwarantując własnym wyznawcom spełnienie dla tego typu zapotrzebowań. Mam nadzieję, że my, jako społeczność humanistyczna, będziemy umieli równie skutecznie sprostać tym oczekiwaniom.

Tekst ukazał się w czasopiśmie „Humanism Today" nr 2, 1986, „Estetyka Humanizmu"

W tekście wykorzystano ilustrację rzeźby Stanisława Szukalskiego.

Podobna tematyka na: GW: Chrzest na dwa sposoby

Po przeczytaniu tego tekstu, czytelnicy często wybierają też: Idea ceremonii humanistycznych Czym jest ślub humanistyczny?

Dodaj komentarz do strony..   Zobacz komentarze (23)..

Wyślij mailem..

Wersja do druku    PDF    MS Word