Co zyskaliśmy z takich kanałów? Te kanały grzebią w śmietniku historii, szukając...

Moderator: W śmietniku historii?

Dhijaa Al-Musawi: Tak jest.

Moderator: To są ostre słowa.

Dhijaa Al-Musawi: Szukają sekciarskich min i wysadzają je przed sunnitami, szyitami, chrześcijanami i tak dalej. Moim zdaniem te kanały telewizyjne szerzą narkotyk religii. Nie podnoszą poziomu świadomości i nie kładą fundamentów pod życie oparte na szczęściu, tolerancji i postępie.

[...]

Te kanały telewizyjne zamrażają umysły młodych ludzi w wąskich partyjnych ramach i mówią: „Jeśli dziś wysadzisz się w powietrze w kawiarni, jutro spotkasz Proroka Mahometa". „Wysadź w powietrze swój kraj, zlikwiduj swój kraj" — w imię państwa religijnego, pod hasłem „Islam jest rozwiązaniem". Od kiedy islam ma prowadzić do holokaustu?

Z tej perspektywy sądzę, że musimy działać przeciwko tym kanałom, które próbują zamienić wszystkie kraje w obozy sekciarskie. Narkotyzują masy i pokazują przemoc w telewizji. To doprowadza młodych ludzi do wysadzania się wszędzie w powietrze. Jedyne, o czym myślą, to jak umrzeć. To jest kultura śmierci, wyłączenia, znieczulenia. [...]

Były mufti Palestyńskiej Armii Wyzwolenia, Nader Al-Tamin: W Egipcie kanały telewizyjne promujące prostytucję i niemoralność otrzymują licencję… To dziwne, zamykają kanały religijne.

Jaki był okrzyk wojenny w wojnie 1967 r.? „Na rzecz wiosny, na rzecz tych, którzy kochają życie — uderzaj!" W 1973 r. okrzyk wojenny brzmiał „Allah Akbar" i jaki był wynik? W 1967 r. armia egipska została pokonana w przeciągu godzin. Umm Kuthum i Abdel Halim Hafez nie pomogli wam w walce. W 1973 r., kiedy krzyczeli „Allah Akbar", przeszli Kanał Sueski w kilka godzin i gdyby nie zdrada, armia izraelska nie przełamałaby linii armii egipskiej.

Pozwólcie mi powiedzieć widzom, że to, co dzieje się dzisiaj, jest amerykańskim spiskiem, żeby pozbyć się ludzi oporu. Ci, którzy wysadzają się w powietrze wśród Amerykanów i ich kolaborantów, są motywowani ideologicznie. Jeśli pozbędziecie się kanałów telewizyjnych, które ich motywują, poddadzą się.

[...]

Dhijaa Al-Musawi: Kanały religijne cementują sekciarstwo w społeczeństwie i podburzają ludzi przeciwko sobie wzajemnie. Oni ciągle się kłócą… Narody w Europie i w Azji - Chiny i tak dalej — sięgnęły poza nowoczesność, podczas gdy my nadal kłócimy się, co było pierwsze — kura szyitów czy jajko sunnitów. [...] ^{[ 3 ]}

Wychodząca w Londynie gazeta arabska „Al-Hayat" jest na nieco innych prawach, jej głos jest często nieco bardziej liberalny niż głosy w krajowych mediach arabskich. Redaktor naczelny „Al-Hayat", Ghassan Charbel, włączył się do dyskusji o konieczności kontroli ekstremistycznych kanałów telewizyjnych pisząc m. in.:

"Za każdym razem kiedy samolot ląduje w jakiejś stolicy arabskiej, czuję się szczęśliwy kiedy widzę talerze satelitarne na dachach domów. Dotarcie arabskiej telewizji kablowej do naszych domów było pozytywnym zjawiskiem. Uważaliśmy to za okazję do przerwania izolacji obywateli arabskich, którzy przez długi czas byli zakładnikami oficjalnych wiadomości radiowych i telewizyjnych oraz nagłówków w gazetach, które były starannie wysmażone w ogniu rekomendacji i oklasków. Uważaliśmy to za okazję do przełamania oblężenia i pozwolenia kobietom, by dowiedziały się o swoich prawach, dzieciom na zobaczenie, że świat może nas wiele nauczyć.

Wprowadzenie arabskiej telewizji kablowej do naszych domów było ważnym zdarzeniem. Myśleliśmy, że [...] przyniesie ludziom prawdę, fakty i sceny adresowane do ich umysłów, serc i wyobraźni [...]

Ponadto spodziewaliśmy się, że Arabowie dowiedzą się, że ten świat ma osiągnięcia naukowe, technologiczne i kulturalne, których nie można ignorować z prostej przyczyny, że ten świat nas nie przypomina; niektórzy ludzie w tych krajach przyjmują negatywną postawę wobec naszych krajów; lub niektóre kraje dokonują agresji na niektóre nasze kraje. Spodziewaliśmy się, że telewizja kablowa powiąże mieszkańców arabskiego obszaru globalnej wioski z tym, co dzieje się w innych regionach, które cieszą się ustalonymi koncepcjami państwa, instytucji, wolności i odpowiedzialności, jak również naukowymi ośrodkami badawczymi i prestiżowymi uniwersytetami.

Z pewnością wtargnięcie telewizji kablowej do naszych pokoi coś osiągnęło. Zadało pytania, które przedtem były tabu lub nieobecne. Postawiło wyzwania, których przedtem nie było. Czym jest świat? Gdzie jest w nim nasze miejsce? Jaki jest nasz stosunek do niego w sprawach politycznych, gospodarczych i kulturalnych? Czy potrafimy zlać się z nim? Co z naszą tożsamością? Jak jesteśmy przygotowani do tych nowych pytań?

Bezstronnie trzeba przyznać, że istnieje pula wysoce profesjonalnych kanałów telewizji kablowej, które próbują przyciągnąć widzów, respektując równocześnie ich umysły. Te kanały próbują przedstawić im fakty, zostawiając im prawo wyboru. Każdy jednak, ktoś często zmienia kanały, jak ja to często robię, musi być przerażony.

Można bez przesady powiedzieć, że wiele kanałów wstrzykuje w żyły swoich widzów śmiertelne trucizny — ignorancję, zacofanie, fałszerstwa, radykalizm sekciarski i nienawiść do innego. Można powiedzieć, że wiele kanałów deprawuje umysły naszych dzieci i przygotowuje je na wojnę domową i groźne zderzenie się z naszą erą, wysyłając je z powrotem do jaskiń. To są kanały, które zabijają umysły i gardzą dobrym smakiem.

Czasami patrzę na te kanały telewizji kablowej i widzę niewiarygodną pogardę dla umysłu i dla odpowiedzialności narodowej i moralnej; agresywny młody mężczyzna szukający wojny domowej, by dostać sie do władzy po trupach; zachłanny przywódca, marzący, by być jedynym głosem w opuszczonym mieście; ślepy analityk, którego opinie nie czynią niczego więcej poza podbudzaniem do produkcji trumien. Te kanały obiecują tylko masakry i samobójstwa, jak gdyby były na służbie grabarzy. Pompują ciemność do serc, umysłów i świadomości ludzi, rozdają sztylety i przyspieszają czas zabijania. ^{[ 4 ]}

*Kompilacja Andrzej Koraszewski, tłumaczenia Małgorzata Koraszewska.

Po przeczytaniu tego tekstu, czytelnicy często wybierają też: Od nauk Jezusa do nauki katolickiej – horror catholicus Ciemna strona oksytocyny – coś więcej niż tylko hormon miłości

Dodaj komentarz do strony..   Zobacz komentarze (5)..

Wyślij mailem..

Wersja do druku    PDF    MS Word