Dziedziny :
· [1]
· [1]
· [1]
· [2]
· [7]
· [6]
· [1]
· [1]
· [4]
· [6]
· [6]
· [2]
· [3]
· [1]
· [1]
· [2]
· [15]
· [3]
· [3]
· [1]
· [3]
· [10]
Traktat ateologiczny Światopogląd Antykwariat (stan: 0 sztuk)Autor: Michel Onfray Inne pozycje autora (2) | O autorze 38,00 zł (bez rabatów)
[ Pozycja niedostępna ] Opis "Traktat ateologiczny" jest manifestem nowoczesnego ateizmu, po "Bogu urojonym" Richarda Dawkinsa jest kolejnym dziełem ateistycznym o międzynarodowej sławie. Bóg urojony napisany został przez naukowca, Traktat ateologiczny - przez filozofa, który uważa się za racjonalistę. Dzieła te więc świetnie się uzupełniają.
Autor odwołuje się do Oświecenia, lecz nie jest to oczywiście dzieło, które jest wtórne wobec oświeceniowych krytyków religii. Onfray odrzuca ateizm zajmujący się jedynie destrukcją, krytyką i antyklerykalizmem. Kładzie fundamenty pod nową dyscyplinę filozoficzną, a zarazem nowy sposób życia – ateologię, która oznacza świadomy, pogodny, radykalny i zaangażowany społecznie ateizm.
Jak pisze M. Kwaterko: "Pogląd, że myśliciel powinien jakoby zachowywać w życiu choćby elementarną zgodność z myślami, które publicznie formułuje, uchodzi za cokolwiek staroświecki i niestosowny. Tuzy francuskiej filozofii mogłyby zapewne darować nieokrzesanemu prowincjuszowi takie niewczesne sądy, gdyby nie fakt, że autor 'Traktatu ateologicznego' stał się najpoczytniejszym z żyjących francuskich myślicieli. Jego książka rozeszła się w samej Francji w ponad trzystutysięcznym nakładzie i szybko doczekała się tłumaczeń na dziesiątki języków".
PATRONI MEDIALNI:
Fragment lub streszczenie Fragment wstępu Podziel się swoją opinią o tej książce.. Opinie naszych czytelników: 2008-08-29 - Tomasz Stasiński To tylko drobna uwaga - właśnie czytam tę książkę wydaną po angielsku pod tytułem Atheist Manifesto. Zapowiada się ciekawie.
2008-10-30 - Paweł Piasecki Pełno w Polsce ateistów (czy agnostyków), którzy nie "dostąpili łaski wiary" - patronuje im m. in. prof. Kołakowski. Takimi ludźmi powinno się mocno potrząsnąć, a rolę terapii wstrząsowej może odegrać lektura Onfraya. Pisze ostro, może nawet czasami za ostro, uogólniająco, czyli w nieunikniony sposób niesprawiedliwie. Mam jednak wrażenie, że właśnie tak musi przemawiać ateista - zwłaszcza w Polsce - by jego głos został rzeczywiście usłyszany i wysłuchany.
http://piasecki.blox.pl/2008/10/Onfray-ateista-radykalny-nareszcie.html
2009-02-27 - Marius Apostata Świetna książka. Nie jest to kolejna krytyka religii, choć dominuje ona w książce. Autor stara się przedstawić historyczny rozwój oraz teoretyczne założenia ateizmu, jako alternatywę teizmu. Michel Onfray chce, żeby ateizm przestał być identyfikowany wyłącznie z negacją wymyślonego tworu – najwyższej istoty, swoistą ułomnością, którą wierzący zarzucają ateistom i agnostykiem. Czas by racjonalnie myślący, twardo stąpający po ziemi ludzie mogli podnieść głowy i z nadzieją spojrzeć w przyszłość, przyszłość bez dominującej i wszechobecnej religii.
Według mojej subiektywnej oceny książka Onfray’a prezentuje się znacznie lepiej niż bardzo rozreklamowana praca Richarda Dawkinsa „Bóg urojony”.
Kończąc już, gorąco polecam i życzę miłej lektury.
Traktat ateologiczny Ateizm walczący i deliberujący Dlaczego trzeba bać się Michela Onfraya?
