|
Chcesz wiedzieć więcej? Zamów dobrą książkę. Propozycje Racjonalisty: | | |
|
|
|
|
Państwo i polityka » Integracja i Unia Europejska
Manifest z Ventotene (1941) [5] Autor tekstu: oprac. Piotr Jaskółka
Krzewiąc doktrynę ruchu nie należy tracić żadnej okazji, ani ignorować żadnej
grupy. Przede wszystkim jednak trzeba skoncentrować się na tych środowiskach,
które są szczególnie ważne jako ośrodki szerzenia idei i rekrutacji agresywnych
ludzi; przede wszystkim wobec dwóch grup społecznych, które są najbardziej
wyczulone na bieżącą sytuację i które będą miały kluczowe znaczenie dla
jutrzejszych okoliczności. To klasa pracująca i intelektualiści. Pierwsza to ci,
którzy najmniej ugięli się pod batem reżimu totalitarnego i są gotowi
zreorganizować swoje szeregi. Druga to intelektualiści, zwłaszcza młodzi, którzy
czują się najbardziej stłamszeni psychicznie i przejęci odrazą wobec despotyzmu
władzy. Inne klasy będą stopniowo wciągane do ruchu.
Każdy ruch, który nie próbuje zjednoczyć tych grup jest skazany na bezpłodność.
Ruch składający się z samych intelektualistów nie będzie miał siły potrzebnej do
przezwyciężenia reakcyjnego oporu, nie będzie ufał klasie robotniczej i nie
będzie miał jej zaufania. I chociaż kierowany demokratycznym sentymentem, łatwo
może stracić pozycję w razie trudności związanych z uaktywnieniem się wszystkich
klas przeciw robotnikom. To grozi odrodzeniem faszyzmu. Jeżeli natomiast ruch
jest oparty tylko o proletariat będzie on pozbawiony klarowności myśli i wypowiedzi którą zapewnić mogą tylko intelektualiści, a jest ona niezbędna do
prawidłowego zdefiniowana nowych dróg i obowiązków. Taki ruch pozostanie
uwięziony w starej świadomości klasowej, będzie postrzegał każdego jako
potencjalnego wroga i będzie staczał się w stronę doktrynalnych komunistycznych
rozwiązań.
Kryzys rewolucyjny to właściwy moment na organizowanie i kierowanie siłami
postępowymi, wykorzystując do tych celów wszystkie obywatelskie instytucje które
powstają spontanicznie jak w gorącym tyglu z kipiącą rewolucyjną masą nie dla
prowadzenia plebiscytów, ale raczej w oczekiwaniu na bycie poprowadzonym. Wizję i bezpieczeństwo tego, co musi być zrobione ruch czerpie nie z wcześniejszego
uświęcania, wciąż nieistniejącej, woli ludu, ale ze świadomości reprezentowania
najgłębszych potrzeb współczesnego społeczeństwa. W ten sposób formułuje wstępne
przepisy nowego porządku. Na początek dyscyplinę w społeczeństwie adresowaną do
nieuformowanych mas. Dzięki dyktaturze partii rewolucyjnej, tworzy się nowe
państwo a wraz z nim nowa prawdziwa demokracja.
Nie należy obawiać się, że taki reżim rewolucyjny rozwinie się w odnowiony
despotyzm. Może tak się zdarzyć, gdyby budowano społeczeństwo poddańcze. Od
pierwszych swoich działań partia rewolucyjna musi konsekwentnie i z determinacją
tworzyć warunki niezbędne dla wolności jednostki, warunki, w których wszyscy
obywatele mogą realnie uczestniczyć w życiu państwa. To musi rozwijać się w kierunku pogłębiania zrozumienia i akceptacji nowego porządku w społeczeństwie,
nawet jeśli pojawią się na tej drodze drugorzędne polityczne kryzysy. Będzie
zatem zwiększał coraz bardziej możliwości funkcjonowania wolnych instytucji
politycznych.
Nadszedł czas kiedy trzeba już wiedzieć jak pozbyć się starych obciążeń, jak
przygotować się na nowy, nadchodzący świat, który będzie w dużym stopniu
odmienny od tego, co mogliśmy sobie wyobrazić. Wśród starych, tych niezdolnych
trzeba odsunąć na bok, wśród młodych rozbudzić nową energię. Dziś ci, którzy
dostrzegli przyczyny obecnego kryzysu cywilizacji europejskiej poszukują się
wzajemnie i zaczynają budować krosno na którym utkana zostanie przyszłość.
Dlatego gromadzą dziedzictwo pozostawione przez wszystkie te ruchy, których
celem był rozwój i oświecenie ludzkości, a którym nie powiodło się, bo nie
rozumiały jaki cel ma być osiągnięty, albo jak go osiągnąć.
Droga przed nami nie jest ani łatwa, ani oczywista. Ale trzeba ją przebyć i tak się stanie!
Źródło: SPINELLI, Altiero; ROSSI, Ernesto. The Ventotene Manifesto. Ventotene:
The Altiero Spinelli Institute for Federalist Studies, [s.d.]. p. 75-96.
1 2 3 4 5
« Integracja i Unia Europejska (Publikacja: 18-04-2017 )
Wszelkie prawa zastrzeżone. Prawa autorskie tego tekstu należą do autora i/lub serwisu Racjonalista.pl.
Żadna część tego tekstu nie może być przedrukowywana, reprodukowana ani wykorzystywana w jakiejkolwiek formie,
bez zgody właściciela praw autorskich. Wszelkie naruszenia praw autorskich podlegają sankcjom przewidzianym w
kodeksie karnym i ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych.str. 10109 |
|