Christadelphians są małym odłamem chrześcijaństwa. Można najlepiej ich określić jako konserwatywny ruch chrześcijański, który różni się od innych swoimi poglądami co do natury Boga, Jezusa, Ducha Świętego i Diabła.

Historia

Ruch został założony przez lekarza John`a Thomas`a (1805-1871), który odszedł od `Uczniów Chrystusa` (DoC) w 1844 roku, z powodu różnic teologicznych. Tego samego roku zaczął wydawać periodyk „Herald Przyszłego Wieku". Thomas napisał książkę w 1848 roku — „Elpis Izrael — Przedstawienie Królestwa Boga". Założył wówczas kilka grup religijnych; nazywano ich powszechnie Thomas`ytami. Jego motywacją był powrót do tego co uważał za wczesny kościół chrześcijański. W 1864 roku grupa przybrała formalną nazwę `Christadelphians` czyli „Bracia w Chrystusie". Ruch przetrwał śmierć swego założyciela w 1871 roku. Jednakże zaczął się konflikt w latach 80-tych na temat odpowiedzialności za powstanie z martwych. `Grupa niepoprawiona` wierzy, że tylko ci którzy odeszli „w Chrystusie" powstaną ze zmarłych i dostaną życie wieczne; reszta zaś pozostanie umarła bez świadomości. `Grupa poprawiona` zaś wierzy, że każdy kto jest odpowiedzialny powstanie z martwych, w dzień Sądu Ostatecznego. Zaś ci „nieodpowiedzialni" — czyli ci którzy nie doświadczyli ewangelii — nie uświadczą tego. Ci którzy żyli zgodnie z naukami Jezusa zostaną nagrodzeni wiecznym życiem, zaś źli zostaną zniszczeni całkowicie. Przed rozłamem, cały ruch zgodził się, że Jezus posiadał upadłe ludzkie ciało, nie miał natomiast „czystego ciała" czy „bezgrzesznego życia". Jednakże od tego czasu niektórzy z `poprawionej` części uznają koncepcję, że Jezus był `czysty`. Zmieniła ona ich poglądy na mękę Jezusa i na zbawienie. Żadna z grup nie uważa, że Piekło jest miejscem gdzie na wieczność grzesznicy będą męczeni.

Ta różnica teologiczna doprowadziła do schizmy w ruchu w Ameryce Płn. W reszcie świata `Chirstadelphians` wyznają poglądy `grupy poprawionej`.
W latach 70-tych przeprowadzona została nieskuteczna próba zjednoczenia obu grup w USA. Nie potrafili jednak przezwyciężyć schizmy i znaleźć wspólnego rozwiązania co do problemu powstania z martwych Jezusa. Do czasu obecnego istnieją w USA dwie frakcje. Obecnie jest około 90 kongregacji `grupy niepoprawionej` i 80 kongregacji `grupy poprawionej` w USA. Na świecie obie grupy mają około 850 kongregacji, które znajdują się w Afryce, Australii, Nowej Zelandii, Ameryce Północnej, Płd.-Wsch. Azji i w całej Europie.

Wierzenia

Podzielają wiele przekonań fundamentalnych, ewangelicznych chrześcijan: wiarę w „bezbłędność" Biblii; Biblia jest źródłem całej wiedzy religijnej, urodzenie z dziewicy, ukrzyżowanie i powstanie z martwych Jezusa, zbawienie ludzi poprzez przyjęcie Jezusa za swego Zbawiciela i wiarę w niego itp.
Jednakże różnią się od reszty znacząco w sprawie poglądów na temat natury Boga, Jezusa, Ducha Świętego i Diabła.
Ich wierzenia są podobne do tych „przegranych stron" z dwóch pierwszych Soborów Ekumenicznych wczesnego Kościoła chrześcijańskiego. Na soborze w Nicei (325 r. n.e.), biskupi i teologowie Kościoła próbowali ustalić dokładną naturę Chrystusa. Ariusz (250-336 n.e.) twierdził, że Bóg i Jezus są dwoma osobnymi bytami: Jezus był bliżej Boga niż jakikolwiek inny człowiek, ale był tylko człowiekiem. Z drugiej strony Bóg istniał zawsze. Ariusz uważał, że próba deifikacji Jezusa zatrze granice między chrześcijaństwem a religiami pogańskimi, politeistycznymi. Z kolei Atanazy (296-373 n.e.) uważał, że Jezus posiadał element boski, bo inaczej nie mógłby być Zbawicielem.
Zarówno Ariusz jak i Atanazy mieli duże poparcie wśród biskupów. Pod presją cesarza Konstantyna nieznaczną ilością głosów wygrała koncepcja Atanazego. Napisano nicejskie `credo`, które stwierdzało, że „Jezus jest w jednej substancji z Bogiem". To nie do końca rozstrzygnęło kwestię boskości Jezusa, wiele kościołów odmówiło akceptacji decyzji soboru.
Na soborze w Konstantynopolu (381 r. n.e.) wcześniejsze ustalenia soborowe co do boskości Jezusa zostały potwierdzone, a arianizm ogłoszony herezją. Również na tym soborze zadecydowano, że Duch Święty jest trzecią osobą Trójcy.
`Christadelphians` odrzucają koncepcję Trójcy i wierzą, że bóg jest jednym bytem. Są ściśle monoteistyczni. Ich wiara jest podobna do Judaizmu, Islamu i Świadków Jehowy.
Jezus Chrystus jest Synem Bożym, jednak jest człowiekiem, który posiadał ludzką naturę. Nie miał egzystencji przed ok. 6 r. p.n.e., kiedy został poczęty przez Ducha Świętego i dziewicę Maryję. Jego życie było bez grzechu. Jego śmierć nastąpiła jako odkupienie za wszystkich grzeszników.
Duch Święty jest po prostu Mocą Bożą; niewidzialną siłą emanującą z bóstwa.
Diabeł nie jest jakimś „czarownikiem z różnymi mocami". Uważają, że jest głównym źródłem zła, które rezyduje w ludziach i każe im grzeszyć i buntować się przeciw Bogu.

Inne wierzenia:

— Dusza nie jest nieśmiertelna. Ludzie tracą świadomość w czasie śmierci i nie odzyskają jej aż do czasu, kiedy w przyszłości zostaną ożywieni ponownie.
— Zbawienie następuje w wyniku aktu dorosłego człowieka, który przyjmuje ewangelię i chrzest.
— `Christadelphians` nie wierzą w grzech pierwotny. Jest to tradycyjna koncepcja chrześcijańska, że każde dziecko po urodzeniu, ma w sobie „kawałek" grzechu popełnionego przez Adama i Ewę w Raju.
— Piekło nie jest miejscem wiecznych mąk; jest raczej stanem bez-egzystencji, z dala od Boga.
— Po ponownym przyjściu Jezusa na Ziemię, co nastąpi wkrótce — grzesznicy zostaną zniszczeni, a wierzący będą współrządzić z Jezusem przez tysiąc lat. Po tym okresie czasu `wybrani` otrzymają życie wieczne na Ziemi.
— Nie wierzą, że zbawieni spędzą wieczność w niebie. Uważają, że Królestwo Boże będzie się znajdować na Ziemi, z Jerozolimą jako stolicą.

Praktyki

Spotykają się co tydzień w niedzielę na nabożeństwie z komunią.
Ich lokalne grupy nazywają się `ecclesia` co znaczy po grecku „zgromadzenie".
Zgromadzenia liczą przeciętnie około 20 osób.
Większość tych spotkań odbywa się w domach członków lub też w wynajętych salach. Tylko niektóre `ecclesia` mają swoje budynki.
Nie mają centralnych organizacji. Każde `ecclesia` jest autonomiczne. Koordynacja odbywa się w większości przez wydawnictwa prasowe.
Nie posiadają hierarchii kościelnej, ani zawodowej grupy pastorów.
Ich liderzy są nazywani „nauczający bracia", „bracia kierownicy" i „bracia przewodniczący". Wszyscy są męskimi ochotnikami wybieranymi na swoje stanowiska.
Kobiety posiadają równe prawa w głosowaniu co mężczyźni.
Członkowie sekty nie biorą udziału w wyborach politycznych, nie ubiegają się o stanowiska państwowe, ani nie biorą udziału w wojnach.
Wielu członków codziennie czyta Biblię; niektórzy używają „czytelniczego planu", który składa się ze Starego Testamentu raz w roku, i Nowego Testamentu dwa razy w roku.
Sekta z reguły odrzuca spotkania z chrześcijanami z innych wyznań.

Po przeczytaniu tego tekstu, czytelnicy często wybierają też: Charles Manson i jego Rodzina Bostoński Kościół Chrystusowy

Dodaj komentarz do strony..   Zobacz komentarze (3)..

Wyślij mailem..

Wersja do druku    PDF    MS Word