O ile w krajach rozwiniętych, gdzie wiele mówi się o pozytywnych aspektach ochronnych wynikających z używania tego typu antykoncepcji i w których w szkołach uczy się dzieci edukacji seksualnej, taki „numer" oczywiście nie przejdzie, to w rejonach biednych, gdzie o tym się nie informuje, duchowni znajdują posłuch ( przeciw stosowaniu prezerwatyw nawoływał np. Jego Świątobliwość Papież Benedykt XVI podczas swojej pielgrzymki do Afryki w marcu 2009 r. ^{[ 25 ]} Przyczynia się to oczywiście do wzmożonej liczby zarażeń wirusem HIV ido zwiększonej liczby ludzi umierających na AIDS.

Aborcja i jej legalność są kolejnymi punktami zapalnymi na linii religia-nauka oraz religia-polityka. Duchowni w krajach, w których przerywanie ciąży jest niedopuszczalne albo dopuszczalne w tylko kilku przypadkach ( jak np. w Polsce, gdzie obecnie przerwać ciążę można tylko w trzech wypadkach, mianowicie, gdy ciąża stanowi zagrożenie dla życia lub zdrowia kobiety, lub istnieje duże prawdopodobieństwo ciężkiego i nieodwracalnego uszkodzenia płodu albo nieuleczalnej choroby, która zagraża jego życiu lub kiedy zachodzi uzasadnione podejrzenie, że ciąża jest wynikiem czynu zabronionego ^{[ 26 ]}), moralizują, iż aborcja jest złem, którego zakazanie prawne powinno zostać podtrzymane albo wprowadzone całkowicie ( w krajach, w których istnieje jeszcze jakiś wąski zakres prawnej dopuszczalności zastosowania tego zabiegu ). Chyba najdalej w potępianiu aborcji zapędziła się beatyfikowana przez Jego Świątobliwość Papieża Jana Pawła II błogosławiona matka Teresa z Kalkuty, która, odbierając pokojową Nagrodę Nobla nazwała aborcję „największym zagrożeniem dla pokoju" ^{[ 27 ]}. Trudno zrozumieć to, że duchowni i ich poplecznicy tak bardzo szanują prawa nienarodzonego, niemającego świadomości swojej egzystencji i przez długi okres nieodczuwającego bólu płodu, a tak dalece nie respektują praw kobiet, które, będąc w ciąży, mają jakiś balast doświadczeń życiowych, własne wspomnienia, wiedzą, czym są uczucia, czują ból oraz mają świadomość tego, że żyją. Duchowni ponadto, łamiąc niejednokrotnie przy tym zasadę wzajemnej autonomii i rozdzielności państwa od kościoła, wywierają wpływ na polityków i legislatorów, aby utrzymywać albo wprowadzać jak najbardziej konserwatywne uregulowania prawne w tej sprawie, a w przypadku, gdy nie znajdują posłuchu, grożą ekskomuniką i ją stosują ( jak w przypadku lekarzy z Brazylii, którzy w 2009 r. zgodnie z tamtejszym prawem usunęli ciążę dziewięcioletniej dziewczynki, która została zgwałcona przez swojego ojczyma; ekskomunikę nałożono też na matkę dziewczynki oraz na organizacje feministyczne, które popierały wykonanie zabiegu ^{[ 28 ]} — dziwne, jak łagodnie Kościół obszedł się z ojczymem-gwałcicielem, nie stosując wobec niego żadnych sankcji ).

In vitro, błogosławieństwo nauki, metoda pozwalająca bezpłodnym parom cieszyć się szczęściem rodzicielstwa jest także przedmiotem krytyki duchownych, m.in. katolickich. W Polsce, gdzie nie ma jeszcze prawnych uregulowań w tej materii, toczy się prawdziwa burza polityczna, a we wszystko wmieszana jest, jakby inaczej, religia. Biskupi polscy, na czele z Jego Ekscelencją Biskupem diecezji warszawsko-praskiej, Henrykiem Hoserem, lobbują na rzecz całkowitego jej zakazania w Polsce. JE Biskup Hoser zasugerował nawet, że każdego posła głosującego za legalizacją metody in vitro ekskomunikuje ^{[ 29 ]}. Znowu zatem w imię religii zdaniem niektórych interes niewielkiego zbioru komórek jest ważniejszy od interesu żyjącego człowieka}.

Religia, mieszając się do wszelkich spraw związanych z ludzką seksualnością, nie omieszkała doczepić się do masturbacji. Jak pisze Christopher Hitchens:

Przez całe dziesięciolecia chłopcy i młodzi mężczyźni w przerażeniu przechodzili wiek dojrzewania, karmieni rzekomo „medycznymi" radami, które ostrzegały ich przed utratą wzroku, załamaniem nerwowym czy nawet popadnięciem w obłęd, jeśli ulegną pokusie i wyzwolą samodzielnie erotyczne napięcie. ^{[ 30 ]}

Co więcej, do dzisiaj istnieją islamskie strony, na których można przeczytać, że masturbacja jest grzechem przeciw Allahowi, może uszkadzać rdzeń kręgowy, czy prowadzi do rozrzedzenia nasienia, czego efektem ma być ponoć bezpłodność, a także ma wiele innych negatywnych z punktu widzenia zdrowia aspektów ^{[ 31 ]} ( nasuwa mi się tutaj dosyć ironiczna uwaga, że w takim razie gatunek ludzki już dawno powinien był wymrzeć ).

Rachunek sumienia

Muzułmański duchowny, któremu tak przeszkadzał tegoroczny mundial, reprezentuje sposób myślenia typowy dla duchownych wszystkich religii. Najlepiej, jak sądzę, aby dowieść tezy, że religia jest siłą bardziej negatywną niż pozytywną i że rzeczywiście pragnie ona całkowitej kontroli nad umysłami ludzkimi, a także, iż uderza w indywidualizm i wolne myślenie, jest posłuchać tego, co mówią jej przedstawiciele oraz poczytać to, co piszą. Oddajmy zatem głos Jego Świątobliwości Papieżowi Leonowi XIII, tak bowiem głosi on w swojej encyklice "Immortale Dei":

"(...) wolność myślenia i wolność prasy, żadnego nie znajdująca wędzidła, nie jest istotnym dobrodziejstwem, którym by się cieszyć miało społeczeństwo, lecz to jest źródło wielkiego zła" ^{[ 32 ]}.

Religia zatem, jak czytamy nie znosi wolnego myślenia. A przecież to wolne myślenie, nieskrępowany niczym proces myślowy, logiczne rozumowanie winny być podstawą do wysuwania argumentów dotyczących wszelkich kwestii. To argumenty, naukowe dowody i nasza nad nimi refleksja powinny kształtować nasz pogląd na wszelkie sprawy. Nie zabobony, przesądy, czyjś autorytet, czy też rzekomy autorytet. Nikt nie powinien i nie ma prawa ingerować w nasze prawo do zastanawiania się, do zadawania pytań. Nikt nie powinien i nie ma prawa nam zabraniać kierowania się zdrowym rozsądkiem. Religia i jej przedstawiciele właśnie to próbują czynić. Narzucić nam określony światopogląd, którego racjonalności nie powinniśmy mieć prawa negować, któremu nie powinniśmy śmieć się sprzeciwiać, a jeśli już byśmy się na coś takiego odważyli, to winna nas spotkać surowa kara.

Zawsze, kiedy czytam Friedricha Nietzschego, mam wrażenie, że słowa, które ujął on w Rozdziale III „O zaświatowcach" swojego dzieła Tako rzecze Zaratustra Książka dla wszystkich i dla nikogo dotyczą właśnie duchownych:

Wstecz spoglądają oni zawsze ku ciemnym czasom: wówczas były oczywiście i szał, i wiara czymś innym; miotanie się rozumu było podobieństwem Boga, a wątpienie grzechem. ^{[ 33 ]}

Jestem świadom, że w artykule tym nie przytoczyłem wszystkich argumentów, które mogłyby poprzeć wysuniętą przeze mnie na początku tezę. Na poruszony przeze mnie temat można by napisać całą książkę. Jestem także świadom, że artykułem tym ściągam na siebie krytykę, ale przecież o to właśnie chodzi: nie bójmy się wątpić, mieć własne zdanie. Nie bójmy się myśleć!

Po przeczytaniu tego tekstu, czytelnicy często wybierają też: Irańska mafia klechów Wielowątkowy wątek Slavorum apostoli

Dodaj komentarz do strony..   Zobacz komentarze (31)..

Wyślij mailem..

Wersja do druku    PDF    MS Word