|
Chcesz wiedzieć więcej? Zamów dobrą książkę. Propozycje Racjonalisty: | | |
|
|
|
|
Kultura » Idee i ideologie
Obrona indywidualizmu [3] Autor tekstu: Dirk Verhofstadt
Tłumaczenie: Ilona Vijn-Boska
Obecne nawoływanie ze strony chrześcijańskiej o powrót do tradycyjnych norm i wartości jako reakcję na „za daleko posuniętą indywidualizację" trzeba
także traktować z nieufnością. Historia potwierdza, że kiedy człowiek odchodzi
od dogmatów religijnych i politycznych,
wtedy jego własne istnienie nabiera coraz większego znaczenia. Nie oznacza to wcale upadku moralności i cywilizacji, ale jest ważnym krokiem w kierunku prawdziwego humanitarnego społeczeństwa. „Indywidualizacja sensu nie jest niczym innym niż wyzwoleniem, emancypacją od okresu podporządkowania" — twierdzi jeden z belgijskich filozofów.
Indywidualizacja zachodniej etyki w ostatnich dziesięcioleciach miała zadziwiająco szybki przebieg. Zadziwiający, ponieważ ludzka działalność na tej płaszczyźnie wymaga dużo zrozumienia, odpowiedzialności i poświęcenia w stosunku do współbliźniego i świata.
Ludzie przyjmujący tę wizję sami muszą rozwiązywać swoje dylematy moralne w przeciwieństwie do systemów masowych. Życie w społeczeństwie z odgórnie narzuconą moralnością jest o wiele łatwiejsze, ponieważ ludzie nie mają
dylematów z wyborem co dobre a co złe, bo robi to za nich system, w którym żyją.
Ludzie dzięki obowiązującej moralności mogą uciec w niewiedzę, obojętność lub wyższość grupy, którą uprawomocnia system. Ludobójstwo w Ruandzie miało miejsce w imieniu abstrakcyjnego planu dotyczącego absolutnych i niezmiennych wartości, ślepej i irracjonalnej wiary w swoją wyższość nad innymi i odrzucenia własnego sumienia. Setki tysięcy Hutu i Tutsi zostało zamordowanych maczugami i nożami, w sytuacji, gdzie morderca patrzył
ofierze prosto w oczy. W byłej Jugosławii, 11.7.1995, chrześcijańscy i nacjonalistyczni Serbowie dopuścili się krwawej rzezi i gwałtów wśród ludności cywilnej Srebrenicy.
Tych przykładów i ciągłych rzezi między przedstawicielami różnych religii jest bardzo wiele, dlatego też rozłączenie własnego sumienia od wiary w absolutną prawdę jest jedyną drogą do wartości i norm reprezentujących wyższą moralność. Indywidualizacja sensu w uniwersalnie
świeckiej etyce jest jedynym sposobem do zaakceptowania prawdziwej międzyludzkiej integracji, prawa do życia i wolności jednostki, niezależnie od jej pochodzenia, płci, wieku, kultury i religii. Dopiero jak rządy, kościoły i religijne wspólnoty zaakceptują prawo jednostki do określania sensu jej życia, jest możliwa prawdziwa cywilizacja. Jednym z pierwszych, który to zrozumiał, był renesansowy filozof Pico della Mirandola. W swojej pracy
Traktat o godności człowieka sformułował tezę, że człowiek posiada wolność, która sprawia, że jest tym, czym sam się staje, staje się zaś tym, czym jest dzięki swym własnym uczynkom. Wolność, decydująca o losach każdego człowieka, jest dla Pico della Mirandoli również czynnikiem kształtującym historię.
„Jedynie tobie, człowiekowi, przynależny jest rozwój, wzrost odpowiadający wolnej woli. Nosisz w sobie zalążek wszechogarniającego życia".
1 2 3
« Idee i ideologie (Publikacja: 17-11-2005 Ostatnia zmiana: 27-11-2005)
Dirk VerhofstadtUr. 1955. Belgijski teoretyk liberalizmu (zwolennik J. Rawlsa), brat belgijskiego premiera, Guy'a Verhofstadta. Jego książka "Het menselijk liberalisme" inspiruje europejskich polityków z partii liberalnych. Broni liberalizmu przed atakami antyglobalistów. Jego najnowsza książka to "Obrona indywidualności". We wrześniu 2007 r. stowarzyszenie 'Wolna Myśl' (De Vrije Gedachte) przyznało mu tytuł "Wolnomyśliciela Roku". Strona www autora
Liczba tekstów na portalu: 15 Pokaż inne teksty autora Najnowszy tekst autora: Polska plama na aureoli Piusa XII | Wszelkie prawa zastrzeżone. Prawa autorskie tego tekstu należą do autora i/lub serwisu Racjonalista.pl.
Żadna część tego tekstu nie może być przedrukowywana, reprodukowana ani wykorzystywana w jakiejkolwiek formie,
bez zgody właściciela praw autorskich. Wszelkie naruszenia praw autorskich podlegają sankcjom przewidzianym w
kodeksie karnym i ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych.str. 4467 |
|