|
Chcesz wiedzieć więcej? Zamów dobrą książkę. Propozycje Racjonalisty: | | |
|
|
|
|
Kościół i Katolicyzm » Doktryna, wierzenia, nauczanie
Kościół przeciw Biblii Autor tekstu: Mariusz Agnosiewicz
Dzisiejsza obłuda:
"Biblia
jest nie tylko fundamentem religii, ale i kultury.
Nie sposób zrozumieć kultury europejskiej, a także pod
wieloma względami światowej, bez znajomości Biblii.
Jeżeli przez 50 lat była ona wypierana z życia społecznego,
powodowało to również ogromne spustoszenie w naszej
edukacji kulturalnej. (...) Chrześcijaństwo jest religią bardzo
mocno zakorzenioną w historii, w przeszłości. I podstawowym
kluczem do tej historii jest znajomość Biblii"
ks. prof. Waldemar Chrostowski
prorektor uniw. Kardynała Wyszyńskiego, „konsultant" Quo vadis?
"Napawa radością fakt, że wierzący
coraz
częściej i chętniej sięgają po Pismo Święte"
Prymas Józef kardynał Glemp we wstępie
do nowego wydania Biblii Wujka, dalej:
"Czytanie i rozważanie ksiąg świętych
zapewnia wzrost życia religijnego"
owszem, ale nie w kompanii z Kościołem,
raczej popycha wiernych do zasilania sekt
Prawda:
"Kościół
katolicki zawsze bardzo niechętnie
dopuszczał a cóż dopiero
mówić o zachęcaniu!)
laików do lektury Pisma Świętego. (...) Niechęć
Kościoła
do udostępnienia wszystkim Pisma
Świętego miała przyczyny oczywiste: była to
księga heretyków i
swobodna jej lektura mogła
doprowadzić jedynie do następnych
herezji"
Leszek Kołakowski
"Przed
soborem (Vaticanum II) rozpowszechnianie Biblii było
ograniczone do seminariów. Nie wolno jej było czytać w całości."
La Republica, 20 IV
"Tak długo, jak długo ludzie nie umieli ani czytać,
ani pisać, Biblia nie była żadnym problemem dla Kościoła. Postępowano tak,
jakby wcale nie istniała." .
1080 — zakaz czytania Biblii
1229 — Biblia wśród ksiąg
zakazanych przez Grzegorza IX — synod w Tuluzie przeciw
herezji waldensów zalecających czytanie Biblii. Kanon 14 synodu: "Ludzie
świeccy nie mogą posiadać Ksiąg Starego i Nowego Testamentu; wolno im mieć
tylko psałterz i brewiarz albo godzinki maryjne, ale i te księgi nie w tłumaczeniach
na języki narodowe"
1424 — na mocy edyktu wiluńskiego
neofity Jagiełły Kościół polski miał odtąd prawo karania każdego, kto opowiadał
się za wolnym głoszeniem ewangelii (jeden z artykułów praskich ruchu husyckiego)
1545 — na soborze trydenckim autorytet tradycji ogłoszony
jako równoznaczny z autorytetem Biblii, potępiono "plagę Biblii
drukowanych w językach narodowych"
1548 — w czasie sobory trydenckiego
dodano do Biblii Apokryfy
Fragment ekspertyzy wewnątrzkościelnej
sporządzonej za pontyfikatu Juliusza III (1550-1555): "I
wreszcie: spośród wszystkich rad, jakich możemy obecnie udzielić, najważniejszą
jest ta, by dołożono wszelkich starań, iżby nikt nie miał sposobności
przeczytać choćby niewielkiego fragmentu ewangelii w swoim języku narodowym i żeby z takiej sposobności nie skorzystał..."
1563 — Tradycja Kościoła staje
się ważniejszym źródłem objawienia niż Pismo Święte (na indeksie)
1713 — w antyjansenistycznej
bulli Unigenitus Klemensa XI tezy 80-96 omawiają kwestie dostępu wiernych
do Biblii. Ich wymowę oddaje L. Kołakowski (w komitecie naukowym redakcji Znak
zasiadają w większości duchowni katoliccy):"Po
tej bulli stało się herezją — zelżywą dla pobożnych uszu, szkodliwą dla Kościoła,
bezecną itd. — mówić, że Biblię może czytać każdy, nawet kobieta, i że zakazywanie
tej lektury jest sprzeczne z zamysłem Bożym oraz z praktyką apostolską"
1897 — Papież Leon XIII włączył
Biblię do indeksu ksiąg zakazanych
Kościół w zamian proponował
wiernym swoją wersję Biblii — w postaci okrojonej, pociętej na kawałki i rozłożonej
na cały rok liturgiczny. Z roku na rok czytano te same fragmenty pomijając
inne, mniej wygodne. Dopiero jednak po soborze watykańskim drugim wierni mogą
słuchać i rozumieć, wcześniej wszystko było po łacinie i prości ludzie
nigdy nie mieli wątpliwości co do zgodności Kościoła z Biblią, gdyż tej
ostatniej po prostu nie znali.
« Doktryna, wierzenia, nauczanie (Publikacja: 13-06-2002 )
Wszelkie prawa zastrzeżone. Prawa autorskie tego tekstu należą do autora i/lub serwisu Racjonalista.pl.
Żadna część tego tekstu nie może być przedrukowywana, reprodukowana ani wykorzystywana w jakiejkolwiek formie,
bez zgody właściciela praw autorskich. Wszelkie naruszenia praw autorskich podlegają sankcjom przewidzianym w
kodeksie karnym i ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych.str. 474 |
|