|
Chcesz wiedzieć więcej? Zamów dobrą książkę. Propozycje Racjonalisty: | | |
|
|
|
|
Prawo » Prawo karne i nauki penalne
Prawo karne skarbowe po wejściu Polski do UE Autor tekstu: Mariusz Agnosiewicz
Jedną z najistotniejszych zmian jakie w ostatnim czasie się dokonały w prawie karnym
skarbowym było rozszerzenie zakresu typizacji w związku wejściem Polski do
UE. Chodzi głównie o nowelizację kodeksu z 24 lipca 2003 r. [ 1 ],
która dostosowała nasze prawo do wymogów unijnych i weszła w życie z dniem
uzyskania członkostwa Polski w Unii Europejskiej (1 maja 2004).
Przede
wszystkim, przestępstwa podatkowe, dotacyjne, subwencyjne, celne i przeciwko
zasadom obrotu z zagranicą towarami i usługami obejmują swym zakresem także
czyny popełnione przez obywatela polskiego niezależnie od miejsca popełnienia
przeciw interesom finansowym Wspólnot Europejskich (art. 3 § 3a). Są to tzw.
europrzestępstwa (eurocrimes), do których zwłaszcza zalicza się zwłaszcza
przestępstwo oszustwa i wyłudzenia. W zakresie nakłaniania lub udzielania
pomocy do popełnienia za granicą tych przestępstw skarbowych skierowanych
przeciw interesom finansowym Wspólnot Europejskich przepisy Kodeksu karnego
skarbowego (KKS) stosuje się do
obywateli polskich oraz cudzoziemców, którzy dopuszczają się tego na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (art. 3 § 5).
Rozszerzeniu
uległo także pojęcie „należności publicznoprawnej" definiowane w słowniczku
kodeksu,
które odtąd jest nie tylko należnością państwową lub samorządową, ale
także należnością stanowiącą przychód budżetu ogólnego Wspólnot
Europejskich lub budżetu zarządzanego przez Wspólnoty Europejskie lub w ich
imieniu (art. 53 § 26a).
W związku
natomiast z blankietowością przepisów KKS należy zauważyć, że najgłębiej
zmianie uległ dział dotyczący przestępstw celnych, gdyż wraz z wejściem
Polski do UE staliśmy się częścią Wspólnotowego Obszaru Celnego i obowiązują bezpośrednio przepisy Wspólnotowego Kodeksu Celnego. [ 2 ] A tym samym siatka znaczeniowa pojęć i ustalenie znamion przestępstw i wykroczeń celnych następuje z odwołaniem do przepisów unijnych, w szczególności
do powołanego Wspólnotowego Kodeksu Celnego. Natomiast podane w rozdziale 7 ustawy z 10 września 1999 r. — Kodeks karny skarbowy określenia,
dostosowano do znaczeń, zgodnych ze Wspólnotowym Kodeksem Celnym, np. przez
wartość przedmiotu czynu zabronionego rozumie się wartość celną towaru na
obszarze celnym Wspólnoty.
Jednocześnie uchylona została ustawa z dnia 9.1.1997 r.
Kodeks celny [ 3 ] oraz wszystkie akty
wykonawcze wydane na jej podstawie. Uchylona została ponadto ustawa z dnia 26.9.2002 r. o administrowaniu obrotem towarami z zagranicą.
[ 4 ]
Jeśli chodzi o odpowiedzialność karną skarbową to należy
zauważyć, że zmiany te stanowią dodatkową komplikację i utrudnienie w rozpoznaniu prawidłowych znamion czynów zabronionych, co znaczenie może mieć
zwłaszcza przy rozważaniu ewentualnej usprawiedliwionej nieświadomości
bezprawności i karalności zachowania wyłączających winę. Zwłaszcza do
czasu odpowiedniej internalizacji norm wspólnotowych w tym zakresie przez
obywateli polskich. [ 5 ]
Dużym zmianom, choć nie bezpośrednim jak w przypadku ceł, uległa
także materia podatkowa, w szczególności w zakresie podatków pośrednich objętych
unijną harmonizacją. Oznacza to sytuację w której obowiązuje wprawdzie jak
dotąd przede wszystkim prawo krajowe dla ustalania znamion przestępstw
podatkowych, lecz prawo to powinno być zgodne z prawem unijnym, z odpowiednimi
dyrektywami harmonizacyjnymi. W razie niezgodności obywatel swe prawa może
oprzeć na dyrektywach. Rodzi się zatem pytanie o ocenę czynu, który będzie
wprawdzie stanowił czyn zabroniony według prawa krajowego, lecz nie będzie
takim według dyrektyw wytyczających ustawom krajowym odpowiednie ramy.
Wskazuje się, że należy wówczas uznać, iż nie było żadnego zamachu na
dobro prawnie chronione. W tym kierunku zdaje się podążać orzecznictwo
krajowe. W orzeczeniu Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z 25.5.2005 r. sąd przyjął, że Urząd Celny w Lublinie
bezprawnie pobrał od osoby prywatnej opłatę akcyzową od używanego samochodu
sprowadzonego do Polski z Belgii i uchylił decyzję tego urzędu, odmawiającą
zwrotu pobranej akcyzy. Sąd uznał, że polskie przepisy nakazujące pobieranie
akcyzy od używanych samochodów sprowadzanych z krajów Unii Europejskiej są
sprzeczne z prawem unijnym zakazującym dyskryminacji towarów na obszarze UE.
[ 6 ]
Wywodzi się to także w związku z przyjęciem, iż przestępstwami podatkowymi
są wyłącznie zachowania skierowane przeciw obowiązkom podatkowym [ 7 ].
Natomiast czyny formalnie contra legem, lecz dla realizacji uprawnień
wynikających z dyrektyw nie są skierowane przeciwko obowiązkom podatkowym.
[ 8 ]
Należy
zauważyć, że zmienia to częściowo koncepcję odesłań blankietowych wyłącznie
do ustawy, przy dopuszczalności doprecyzowania aktem wykonawczym czy aktem
prawa miejscowego wydanego na podstawie ustawy. Zgodnie z traktatami unijnymi
dyrektywy Rady wiążą Państwa Członkowskie w zakresie wyznaczonych w nich celów.
Państwom pozostawia się natomiast możliwość adekwatnego doboru do ich
realizacji form i środków. Dyrektywy bezpośrednio wiążą więc Państwa a nie obywateli, choć przyjmuje się, że jeśli w prawie krajowym nie ma
regulacji zgodnych z dyrektywami, wówczas jednostka może wywodzić swe prawa
bezpośrednio z nich, jeśli zawierają one regulacje dostatecznie jasne i bezwarunkowe. [ 9 ]
Zmienia się
wreszcie także sposób interpretowania przepisów krajowych ustalających
znamiona przestępstw i wykroczeń skarbowych, zwłaszcza podatkowych, które
muszą być dekodowane w świetle dyrektyw unijnych.
Przypisy: [ 1 ] Dz. U. Nr 162, poz. 1569. [ 2 ] Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2913/92 z 12.10.1992 r. ustanawiające Wspólnotowy
Kodeks Celny (Dz. Urz. WE L 302 z 19.10.1992 z późn.zm.) [ 3 ] Dz. U. 2001, Nr 75, poz. 802 j.t. [ 4 ] Dz. U., Nr 188, poz. 1272. [ 5 ] R. Kubacki, A. Bartosiewicz, Kodeks karny skarbowy. Przestępstwa i wykroczenia skarbowe.
Komentarz, Warszawa 2002, s. 27. [ 6 ] Polska Agencja Prasowa, 25.5.2005 r. [ 7 ] Postanowienie SN z 1.3.2004 r., sygn. V KK 248/03, OSNKW 2004/5/51. [ 8 ] Kubacki, Bartosiewicz, Leksykon..., s. 34. [ 9 ] Orzeczenie Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości z 6.10.1970 r., Franz
Grand vs Finanzamt Traunstein (sprawa 9/70); orzeczenie ETS z 21 października
1970 r., Transports Lesage & Cie S.A. vs Hauptzollamt Freiburg (sprawa
20/70); orzeczenie ETS z 21 października 1970 r., Erich Haselhorst vs
Finanzamt Dsseldorf-Altstadt (sprawa 23/70). « Prawo karne i nauki penalne (Publikacja: 21-07-2006 )
Wszelkie prawa zastrzeżone. Prawa autorskie tego tekstu należą do autora i/lub serwisu Racjonalista.pl.
Żadna część tego tekstu nie może być przedrukowywana, reprodukowana ani wykorzystywana w jakiejkolwiek formie,
bez zgody właściciela praw autorskich. Wszelkie naruszenia praw autorskich podlegają sankcjom przewidzianym w
kodeksie karnym i ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych.str. 4940 |
|