|
Chcesz wiedzieć więcej? Zamów dobrą książkę. Propozycje Racjonalisty: | | |
|
|
|
|
Kultura » Historia
Reakcja pogańska w Polsce [3] Autor tekstu: Kamil Janicki
Najtrafniejsza wydaje się teza
Zbyszka Górczaka, zgodnie z którą reakcja miała oddolny charakter. Na fali
konfliktów wewnętrznych i walk dynastycznych doszło do ludowych zaburzeń, których
nie miał kto stłumić. Być może powierzchownie schrystianizowanych pogan do
czynu nieświadomie popchnął sam Bezprym, który mógł wykonać jakąś liczbę
czysto politycznych egzekucji na przedstawicielach kleru. Jego „stronnicy"
na prowincji mogli to uznać za sygnał, że wolno im postępować podobnie.
Niekiedy za dowód, iż Bezprym był „reakcjonista" podaje się zapiskę z rocznika kapitulnego krakowskiego, według której w roku 1030 zmarło dwóch
biskupów: Lambert i Roman [ 18 ]. Nie wydaje mi się
jednak, by byli oni ofiarami walk antykościelnych. Gdyby tak było, Mieszko po
odzyskaniu władzy zapewne doprowadziłby do ogłoszenia ich świętymi,
tymczasem ci rzekomi męczennicy kompletnie zniknęli z kart historii Kościoła. Wydaje się, że jeśli reakcja
wystąpiła ponownie za czasów Kazimierza Odnowiciela, to miała już nieco
inny charakter. W większym stopniu koordynowali ją naczelnicy plemienni i grodowi. Prawdopodobnie wtedy od Polski oderwało się Pomorze, a tamtejszy władca
Zemuzil powrócił do pogaństwa [ 19 ].
Jeśli można mówić o polskim apostacie, to był nim właśnie on. Hasłami
reakcyjnymi nie ferował natomiast zapewne Miecław. Zresztą nie wydaje się,
by w tak wczesnym okresie chrześcijaństwo w ogóle w większym stopniu zawitało
na Mazowsze. [ 20 ]
Podsumowując, reakcja pogańska była zapewne ludowym, oddolnym ruchem. W dużym stopniu skierowanym nie przeciw kościołowi, ale przeciw narzucającej
coraz to nowe obciążenia władzy państwowej. Zapewne nie było żadnego
polskiego apostaty, a tezy o niszczeniu pogańskich świątyń i miejsc kultu są
znacznie przesadzone i pozbawione naukowych podstaw. Ogółem, reakcja rzecz
jasna miała miejsce i jest tematem, który warto badać. W tym celu nie można
jednak wykorzystywać przestarzałych opracowań, książek popularnonaukowych i monografii z końca XIX wieku. Jedyne, czym może skutkować takie podejście,
to wprowadzenie czytelników w błąd lub podobne do tej polemiki.
1 2 3
Przypisy: [ 18 ] Najdawniejsze
roczniki krakowskie i kalendarz, wyd. Z. Kozłowska-Budkowa, MPH SN, t.
V, Warszawa 1978, s. 46-48. [ 19 ] M.K. Barański, Dynastia
Piastów w Polsce, Warszawa 2005, s. 104. « Historia (Publikacja: 06-10-2007 Ostatnia zmiana: 30-01-2008)
Wszelkie prawa zastrzeżone. Prawa autorskie tego tekstu należą do autora i/lub serwisu Racjonalista.pl.
Żadna część tego tekstu nie może być przedrukowywana, reprodukowana ani wykorzystywana w jakiejkolwiek formie,
bez zgody właściciela praw autorskich. Wszelkie naruszenia praw autorskich podlegają sankcjom przewidzianym w
kodeksie karnym i ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych.str. 5570 |
|