Dlatego uważam — proszę wybaczyć mi szczerość — iż najbardziej żałośni są osobnicy, którzy poddani ideowej „obróbce" zatracili poczucie prawdziwego człowieczeństwa, wybierając zamiast miłości do kobiety — „miłość" do abstrakcyjnego bytu, który gdyby nawet miał istnieć, to nie potrzebowałby jej wcale. Wmówiono im bowiem, że Bóg do tego stopnia łaknie ich uczuć, iż byłby zazdrosny i bardzo niepocieszony, gdyby obdarzyli nim „zwykłą kobietę". Czy taki pogląd nie jest żałośnie infantylny? Uważacie, iż będąc kapłanami, zakonnikami czy też zakonnicami służycie Bogu poprzez wykonywanie rytualnych czynności, uczestnictwo w obrzędach i liturgii, oraz noszenie wyróżniających was uniformów. Czy naprawdę pan myśli, iż ma to w oczach Boga większą wartość, niż miłość do kobiety, płodzenie z nią dzieci i szczęśliwe życie w rodzinie? Jeśli tak pan myśli, to szczerze panu współczuję jak i wszystkim osobnikom pańskiego pokroju. To tyle tego uzasadnienia. Teraz może pan wyrazić swoje święte oburzenie, jestem na to przygotowany.

M: No, no, nieźle mi pan dowalił! Muszę się zastanowić nad tym wszystkim,.. i przemyśleć od nowa.

D: Bardzo słusznie. Zatem żegnam i polecam się na przyszłość.

Na dziś to wszystko. Mam nadzieję, że coś nie coś pomogłem zrozumieć czytelnikom, którzy dzięki temu będą mogli wyrobić sobie nieco bliższe prawdy poglądy na temat wiary, aby móc bez obciachu przedstawić je na egzaminie maturalnym z religii.

Dodaj komentarz do strony..   Zobacz komentarze (17)..

Wyślij mailem..

Wersja do druku    PDF    MS Word