|
Chcesz wiedzieć więcej? Zamów dobrą książkę. Propozycje Racjonalisty: | | |
|
|
|
|
Nauka » Filozofia i metodologia nauki
Pragmatyczne aspekty definiowania [1] Autor tekstu: Jasmina Radovanović
Wiadomo, że w składni i semantyce definiuje się bardzo wiele pojęć.
Jak natomiast sprawa definicji wygląda w pragmatyce? Oto kwestia, jaką chcemy w niniejszym opracowaniu zbadać.
Definiowanie jest
procedurą poznawczą, której rezultatem jest definicja. Etymologicznie
termin „definiowanie" wywodzi się z łacińskiego czasownika definire,
co znaczy: ograniczyć; określić, ustalić, postanowić; natomiast łacińskie
definitio (odpowiednikiem którego
jest słowo „definicja") oznacza: I rozgraniczenie, II przen. a) dokładne
określenie; b) postanowienie, uchwała; c) zasada, reguła; d) filoz. i ret.
Definicja [ 1 ].
Współczesne zastosowania słowa „definicja" poniekąd zawierają w sobie odniesienie do tych jego pierwotnych znaczeń (nie należy, oczywiście,
przesadnie odwoływać się do etymologii). Tak więc za pośrednictwem
definicji ustalamy (stwierdzamy albo określamy), a nawet ustanawiamy sens
(znaczenie) jakiegoś wyrażenia. Najczęściej definicje zdają sprawy ze
sposobu pojmowania przedmiotów przez użytkowników danego języka, tzn. ze
„sposobu utrwalonej społecznie i dającej się poznać poprzez język i użycie
języka wiedzy o świecie, kategoryzacji jego zjawisk, ich charakterystyki i wartościowania" [ 2 ].
1.
Problem zakresu pojęcia definicji
Zarówno wiedza
potoczna, jak i wiedza filozoficzno-naukowa, dysponuje trzema podstawowymi
znaczeniami terminu „definicja". Są nimi: a) zdanie podające jednoznaczną
charakterystykę przedmiotu, b) środek
przekładu, oraz c) postulat językowy. Te trzy znaczeniowo różne określenia
wskazują na to, że -
jak to słusznie stwierdza Ajdukiewicz -
„nie ma jednego, rodzajowego pojęcia definicji o trzech podrzędnych wobec
niego gatunkach, ale istnieją co najmniej trzy różne pojęcia [...] Te trzy różne
pojęcia definicji bynajmniej się nie wykluczają, lecz krzyżują się ze sobą i posiadają w swych zakresach elementy wspólne i niewspólne" [ 3 ]. Termin
„definicja" (podobnie jak wiele ważnych pojęć filozoficznych) okazuje się
być terminem posiadającym tzw. rodzinę znaczeń, co wskazuje na to, że
istnieją wyłącznie podobieństwa rodzinne pomiędzy różnymi jego
znaczeniami (pewne sposoby użycia tego słowa są podobne pod jakimś względem,
inne zaś są podobne pod innym) [ 4 ].
Niniejsza analiza nie jest bynajmniej próbą określenia czym definicja
jest we „właściwym" rozumieniu tego słowa. Zagadnienie to zostało
rozpatrzone w wielu pracach poświęconych (bezpośrednio lub pośrednio)
problematyce definiowania, niestety -
negatywnie: nie ma jednego, nadrzędnego pojęcia definicji i z tego powodu nie
sposób zdefiniować sam wyraz „definicja", określić czym jest definicja w ogóle.
Można co najwyżej zastosować pewien wybieg logiczny.
Wybieg ten jest bardzo prosty. Aby
jakieś zdanie mogło być definicją pewnego wyrażenia (pytając, czy to o sens (znaczenie), czy o denotację tego wyrażenia), musi ono spełniać następującą
alternatywę (nie-wyłączającą): musi podawać jednoznaczną charakterystykę
jakiegoś (szeroko pojmowanego) przedmiotu
lub podawać sens pewnego wyrażenia na gruncie pewnego języka. Te dwa
znaczenia terminu „definicja", które stanowią podstawę odróżnienia
definicji realnej od definicji nominalnej łączymy w następującą wypowiedź:
Definicją nazywa się zdanie podające jednoznaczną (a ponadto: istotną
[ 5 ]) charakterystykę jakiegoś
przedmiotu lub
zdanie umożliwiające przekładanie [ 6 ] pewnego terminu
na inne wyrażenia. Stwierdza
to dobitniej kluczowy fragment treści hasła „definicja":
"Definicja [...] — określenie (krótkie, lecz pełne) zmierzające do
jednoznacznej charakterystyki jakiegoś przedmiotu (d. rzeczy, zw. d. realną)
lub zakomunikowania o semiotycznych funkcjach wyrażenia (znaczeniu, denotacji
lub konotacji) poprzez wskazanie sposobu jego przekładalności na inne wyrażenie
(d. wyrażenia, zw. d. nominalną)" [ 7 ].
Warto jednakże przypomnieć, iż zbiory zawierające desygnaty terminów
„definicja realna" i „definicja nominalna" nie są bynajmniej rozłączne.
Ponieważ zakresy pojęć tych dwóch głównych typów definicji krzyżują się
między sobą — w ten sposób, iż wiele zdań będących definicjami realnymi pewnych przedmiotów (rzeczy,
pojęć, zdarzeń itd.) są zarazem definicjami nominalnymi pewnych wyrażeń na
gruncie określonego słownika -
oznacza to, iż nie można twierdzić, że są to wyrażenia zupełnie
odmiennego rodzaju. Biorąc pod uwagę nie ich treść (intensję), co do której
niewątpliwie się różnią, lecz ich zakres (ekstensję) -
można definicję określić w taki oto sposób: zakres nazwy „definicja"
tworzy suma zbiorów desygnatów nazwy „definicja realna" oraz desygnatów
nazwy „definicja nominalna".
Postępując w powyższy sposób i tak nie udało nam się objąć jedną
definicją wszystkich desygnatów należących do zakresu nazwy „definicja" (np.
definicja ostensywna tylko wskazuje na przedmiot, nie podając jego istotnej
charakterystyki ani nie ustalając znaczenia wyrażenia; nie należy zatem ani
do definicji realnych, ani nominalnych) -
chyba, że pozostałe typy definicji, nie podpadające pod zakres jej ogólnego
pojęcia nazwiemy pseudo-definicjami.
Definicja, przyporządkowując wyrażeniu definiowanemu jego definiens,
ustala tym samym znaczenie tego wyrażenia. Najczęściej (poza obszarem nauk
formalnych) definicją nazywamy wypowiedź lub zdanie wyjaśniające lub ustalające
znaczenie jakiegoś
wyrażenia w sposób możliwie ścisły, zwięzły i jednoznaczny. Sformułowanie
to, będąc określeniem definicji nominalnej, stanowi poniekąd próbę
sprowadzenia wszystkich definicji do nominalnych, przyjmując, że każda
definicja jest, przynajmniej pośrednio, definicją słowa (znaku, wyrażenia). Zabieg ten nie został jednak powszechnie zaakceptowany, tak więc współczesna
metodologia odróżnia jako odrębny typ definicji definicje realne.
W powyższym sformułowaniu (a także przy niemal każdej próbie określenia
definicji jako takiej) pojawia się
termin „znaczenie" który należałoby
sprecyzować; lecz brak miejsca i obszerność problematyki nie pozwalają tutaj
zająć się szczegółową analizą i rekonstrukcją pojęcia znaczenia. Poddając
analizie samo pojęcie znaczenia należałoby, przede wszystkim, przyporządkować
go odpowiedniej sferze, oraz zbadać, jak pojmuje się znaczenie w każdej z tych sfer. W ten sposób mielibyśmy: (1) sferę zjawisk psychicznych (znaczenie
pojmuje się jako idee skojarzone ze słowem), (2) sferę przedmiotów fizycznych
(znaczenie jako konotacja) [ 8 ],
(3) sferę przedmiotów abstrakcyjnych (znaczenie jako przedmiot idealny),
(4) sferę samego języka (znaczenie jako struktura intensjonalna), także (5)
sferę stosunków między ludźmi, językiem a rzeczywistością zewnętrzną
(znaczenie jako sposób użycia wyrażenia) [ 9 ].
Najbliższe pragmatycznemu ujęciu byłoby znaczenie w rozumieniu (5); warto
jednak zaznaczyć, iż obejmuje ono swoim zakresem wszelkie pozostałe, każde
bowiem z tych ujęć przedstawia się w perspektywie pragmatycznej jako jedno z możliwych sposobów stosowania pojęcia znaczenia [ 10 ]. W każdym
razie, czy się jest realistą, czy nominalistą, czy wreszcie konceptualistą
odnośnie tego, z jakim rodzajem „przedmiotów" (rzeczy, słowa lub pojęcia)
mamy do czynienia w przypadku definiowania — nie sposób zaprzeczyć temu,
że zawsze chodzi nam o podanie „znaczenia" danego wyrażenia
, bez względu na to, jak rozumie się
samo pojęcie znaczenia (czy pojmuje się go jako konotację, denotację, czy
jakkolwiek inaczej). Można powiedzieć, iż chodzi nam właściwie o najszersze
pojęcie znaczenia, obejmujące wszelką funkcję semantyczną, taką jak
oznaczanie, konotowanie, denotowanie itd. W gruncie rzeczy, dla pragmatycznej
koncepcji definicji nie jest istotne, w jaki sposób charakteryzuje się pojęcie
znaczenia (względnie) niezależne od kontekstu użycia (termin ten sprecyzujemy
później). Pragmatyka
zazwyczaj skupia się na intencjach znaczeniowych użytkownika, „a wszelkie
rozpatrywane czynniki kontekstualne podporządkowuje zadaniu jak najbliższego
dotarcia do tego znaczenia" [ 11 ].
Wróćmy do toku naszych poprzednich rozważań. Problem zakresu pojęcia
definicji dotyczy także podziału definicji na poszczególne typy. Istnieje
oczywiście wiele takich podziałów, utworzonych wedle kryteriów takich jak:
1 2 3 4 Dalej..
Przypisy: [ 1 ] Zob. Słownik łacińsko-polski,
t. II, red. M. Plezi, PWN, Warszawa 1962. [ 2 ] J. Bartmiński, Definicja
kognitywna jako narzędzie opisu konotacji, [w:] Konotacja, praca zbiorowa pod red. J. Bartmińskiego, Uniwersytet
Marii Curie-Skłodowskiej, Zakład Języka Polskiego, Lublin 1988, s. 169. [ 3 ] K.
Ajdukiewicz, Trzy pojęcia definicji,
[w:] tenże, Język i poznanie,t. II: Wybór pism z lat 1945-1963,
PWN, Warszawa 1965, s. 297. [ 4 ] Ciekawą (i dość skuteczną) propozycję
definiowania terminów mających rodzinę znaczeń podaje L. Koj. Terminy takie
według niego można zdefiniować w ten sposób, iż wybiera się pewien zespół
cech w stosunku do którego stwierdza się, że desygnaty terminu posiadają więcej
niż określony ułamek tych cech (na
przykład, więcej niż połowę tych cech). Zob.
L. Koj, On defining meaning families,
„Studia Logica", t. XXV, 1969. Ciekawą rzeczą byłoby zbadać, jak
to się ma w stosunku do ew. definicji samego terminu „definicja". [ 5 ] Definicja powinna ujmować poniekąd „istotę rzeczy", powinna
wyznaczać cechy istotne (oczywiście, istotne ze względu na daną dziedzinę)
określanego przedmiotu (pojęcia, zjawiska itp.), nie zaś dowolne jego właściwości.
Postulat ten, wywodzący się już od Arystotelesa, zaprzecza możliwości
urabiania definicji na podstawie dowolnej
jednoznacznej charakterystyki przedmiotu. [ 6 ] Definicja pozwala przełożyć zdanie
zawierające termin definiowany na zdanie, które tego terminu nie zawiera.
Przekład ten może być dwojaki: przekład treściowy
(zachowanie intensji) oraz przekład
zakresowy (wzajemna
wyprowadzalność zdań, tzw. inferencyjna równoważność). [ 7 ] Powszechna
encyklopedia filozofii, t.2, Polskie Towarzystwo Tomasza z Akwinu, Lublin
2001, s. 451. [ 8 ] "Określając znaczenie jako konotację,
czyli jako zbiór cech właściwych desygnatom nazwy, umieszcza się je w tej
samej, co desygnaty, dziedzinie — w sferze przedmiotów realnych, a przy tym pozajęzykowych i pozapsychicznych"
(Mała encyklopedia logiki, wyd. 2
zmienione, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 1988, s. 233. [ 9 ] Por. tamże, s.232-235. [ 10 ] Następujące słowa
Wittgensteina zaprzeczają temu, jakoby znaczenie miało sprowadzać się tylko
do sposobu użycia wyrażeń: "Wielką klasę przypadków stosowania słowa
Ťznaczenieť -
choć nie wszystkie jego zastosowania -
można objaśnić tak: znaczeniem słowa jest sposób użycia go w języku"
(L. Wittgenstein, Dociekania filozoficzne,
przeł. B. Wolniewicz, PWN, Warszawa 1972, s. 34). [ 11 ] M. Dascal, Interpretacja hermeneutyczna a interpretacja pragmatyczna, przeł. P. Czapliński, „Pamiętnik
Literacki" LXXXIII, z.1, 1992, s. 201. « Filozofia i metodologia nauki (Publikacja: 19-01-2008 )
Jasmina Radovanović Ur. 1974. Doktorantka Wydziału Nauk Społecznych Uniwersytetu Wrocławskiego. Interesuje się filozofią praktyczną, kognitywistyką i psychologią. Tematem jej dysertacji doktorskiej jest analiza i eksplikacja pojęcia racjonalnego działania w obrębie etnometodologii. Mieszka we Wrocławiu. | Wszelkie prawa zastrzeżone. Prawa autorskie tego tekstu należą do autora i/lub serwisu Racjonalista.pl.
Żadna część tego tekstu nie może być przedrukowywana, reprodukowana ani wykorzystywana w jakiejkolwiek formie,
bez zgody właściciela praw autorskich. Wszelkie naruszenia praw autorskich podlegają sankcjom przewidzianym w
kodeksie karnym i ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych.str. 5695 |
|