Jezus nie był zjawiskiem wyjątkowym w historii ludzkości. Idea Zbawiciela-Mesjasza była obecna wśród Żydów już w Starym Testamencie. Miał przyjść z rodu Dawida i przynieść wyzwolenie Izraelowi. Miał umrzeć, a jego krew miała być znakiem odrodzenia Izraela. Po trzech dniach miał zmartwychwstać, tak jak odrodzić się miało państwo Izraela. Takie były społeczne oczekiwania. A Żydów w Cesarstwie Rzymskim, warto pamiętać, żyło wówczas około 5 mln, tyle samo co rodowitych Rzymian.

● Cuda założycieli innych religii

→ Kriszna; Podobnie jak Jezus został spłodzony bez kontaktu seksualnego, gwiazda na wschodzie zapowiedziała jego przyjście, złożono mu dary z mirry, kadzidła i złota, przeżył rzeź niemowląt, z której został cudownie uratowany. Otaczał się pasterzami, walczył ze złem, i podobnie jak Jezus twierdził, że „nie ma wyzwolenia ze świata materialnego, jeśli istnieje przywiązanie do ciała". Był synem królewicza Wasudewy i księżniczki Dewaki, jednak jego poczęcie nastąpiło bez ich kontaktu seksualnego. Brat Dewaki, król Kansa, kazał zabijać jej dzieci w obawie, że jedno z nich zabierze mu tron. Jednak złemu królowi nie udało się zabić Kryszny, który zaraz po urodzeniu został przekazany opiekunom.

Przybrany ojciec Kryszny, Nanda, był przywódcą pasterzy bydła i Kryszna spędził dzieciństwo pasając krowy. Po śmierci Kryszna wstąpił do nieba i „całe niebo napełnił swoją chwałą" jako jednocześnie Stwórca i Niszczyciel Wszechświata.

Kryszna dokonał wielu cudów m.in. jako niemowlę zabił pożerającą dzieci ogrzycę Putanę, jako młodzieniec jedną ręką uniósł górę Gowardhanę, pokonał demony i demonice, przybierał różne formy i kopulował z wieloma naraz kobietami, jako król Dwaraki wziął sobie szesnaście tysięcy żon i z każdą z nich spłodził dziesięciu synów i córkę (Hindu Myths, A Sourcebook).

→ Mahomet; W ilości dokonanych cudów był niemal równy Jezusowi, a część z nich u obu była bardzo podobna: podzielił księżyc w Mekce na pół, nakarmił wielkie zgromadzenia w domu Dżabira, w domu Abu Talha, podczas bitwy Al-Chandak, nakarmił 80 ludzi czterema muddami, nakarmił 80 ludzi czterema plackami, nakarmił armię ilością daktyli, która mieściła się w dłoniach, napoił armię wodą, która wytrysnęła spomiędzy jego palców, garścią piachu oślepił wrogą armię, prorokował zdarzenia przyszłe, zaatakował z powodzeniem setkę Kurajszytów garścią piachu, potrafił zmieniać swój wzrost, drzewa na jego rozkaz przemieszczały się, słowem potrafił zabijać wrogów, zatrute jedzenie ostrzegało go ludzkim głosem, powodował, że bezpłodne owce dawały mleko, potrafił osadzić oko, które wypłynęło, uzdrawiał dotykiem i śliną, sprowadzał na ludzi choroby, w tym trąd (Al-Ghazali, Ihjaulum ad-din), trzej aniołowie, jak chirurdzy, oczyścili jego wnętrzności i złożyli mu pokłon (Abu Bakar, Dala’ilan-nubuwwa), nocą na skrzydlatym koniu udał się wraz z aniołem Gabrielem do Jerozolimy, gdzie przewodził modlitwie wszystkich proroków od Adama do Jezusa, wstąpił do nieba wraz z aniołem Gabrielem i prowadził tam rozmowy z Allahem i wieloma prorokami (Arthur Jeffery, A Reader of Islam), potrafił sprowadzić deszcz oraz tryskać obficie wodą spomiędzy swoich palców, potrafił mnożyć jadło (Khan, Translation).

→Budda; W ilości dokonanych cudów Jezus i Budda są sobie równi, a niektóre cuda są wręcz takie same. "Za jego sprawą [...] chorzy odzyskują zdrowie, ślepcy — wzrok, głusi — słuch, kalecy prostują się. Budda kroczy po wezbranych wodach Gangesu, tak jak Jezus szedł po jeziorze. I podobnie jak zdobywają się na cuda zwolennicy Jezusa, tak też czynią je ci, którzy ufają Buddzie. Po wodzie wędruje na przykład i Piotr, i jeden z uczniów Buddy. Piotr zaczyna tonąć, gdy jego wiara słabnie, i podobnie tonął już uczeń Buddy, kiedy zbudził się z nabożnej medytacji nad postacią Nauczyciela. I tak jak Piotra ratuje Pan, tak też ucznia Buddy ratuje odzyskana wiara w Mistrza. Oczywiste jest więc to, że autorzy Nowego Testamentu zapożyczyli owe wątki właśnie z buddyzmu, bo Żydom było całkowicie obce wyobrażenie o wędrówce głęboko wierzących ludzi po wodzie, w Indiach natomiast było ono od dawna bardzo rozpowszechnione" (cytuję za Deschnerem). Kazanie Jezusa na górze (Mt 5,1 — 7,28) jest w pełni zgodne z naukami Buddy, dla buddystów Jezus jest Bodhisattwą czyli oświeconą istotą. Chrześcijanie i buddyści używają różańca, kadzideł, jednakowo składają ręce do modlitwy i posługują się znakiem krzyża.

⌂ Cuda świętych Kościoła katolickiego ● Piotr Apostoł; uleczył chromego od urodzenia (Dz 3,1-10), jego cień uleczył też wielu innych chorych (Dz 5,14-16), a nawet noszone przez niego chusty i przepaski miały ozdrowieńczą moc (Dz 19,11-12), wskrzesił z martwych Tabitę z Jafy (Dz 9,36-42). ●Paweł Apostoł; wskrzesił z martwych młodzieńca Eutycha (Dz 20,7-12). ● Św. Antoni; (250-356) uzdrowił chorego psychicznie młodzieńca, uzdrowił dziewczynę, której łzy zamieniały się w robaki (Atanazy, Żywot Antoniego). ● Mnich Libertyn; wskrzesił z martwych chłopca (Grzegorz Wielki, Dialogi). ● Św. Cuthbert; uzdrawiał chorych, przeganiał demony, powodował, że zboża wyrastały w miejscach niedostępnych, a po jego śmierci w miejscach gdzie były składane jego zwłoki odnotowano kilkaset cudów. ● Thomas Becket; arcybiskup Canterbury jako chłopiec trzykrotnie zamienił wodę w wino na papieskim stole, a po śmierci spowodował co najmniej 700 uzdrowień i innych cudów (Ward, Miracles). ● Św. Franciszek z Asyżu; wskrzesił z martwych kobietę aby się mogła wyspowiadać; brat Rao z zakonu Minorytów przez modlitwę do Franciszka przywrócił z martwych siedmioletniego chłopca; podczas przenoszenia zwłok Franciszka nastąpiło wskrzeszenie zmarłego w Niemczech, a zdeformowane organy płciowe innego zakonnika wróciły na miejsce; po śmierci przywrócił wzrok zakonnikowi Rogerowi oraz rycerzowi Gerardo z Zancato koło Anagni, ponadto uzdrawiał wielokrotnie ludzi, zwierzęta, rośliny. ● Święty Stanisław ze Szczepanowa, patron Polski (XI w.), spowodował zmartwychwstanie, po trzech latach od śmierci, dawniejszego właściciela nazwiskiem Piotrowina, od którego święty prawnie nabył wioskę. Umarły wstał z grobu i w wielkiej procesji ze świętym biskupem na czele został zaprowadzony przed sąd królewski, aby wyrzekł swe świadectwo o niewinności św. Stanisława. Jan Długosz w „Żywocie św. Stanisława" opisuje cuda, jakie zdarzyły się po męczeńskiej śmierci Stanisława. Najpierw na miejsce zbrodni nadleciały cztery orły, które odpędziły zgłodniałe zwierzęta od poćwiartowanego ciała. A po trzech dniach ciało cudownie się zrosło, nie pozostawiając nawet śladów ran.

⌂ Cuda proroków Starego Testamentu ● Mojżesz; Kiedy miał trzy miesiące faraon zarządził zabicie wszystkich pierworodnych synów Izraelitów. Aby ocalić Mojżesza jego rodzice ukryli go w sitowiu. Zawiniątko znalazła córka faraona, nadała dziecku imię Mojżesz i wychowała jak własnego syna. A jako niania fizycznie opiekę nad nim sprawowała jego własna matka.

Mojżesz i Aaron zamienili laskę w węża, który zjadł laski egipskich czarowników (Wj 7, 10-13). Mojżesz (z zamysłu Jahwe) zsyła dziesięć plag na Egipt: przemienia Nil i całą wodę w Egipcie w krew (Wj 7,14-25), plaga żab (Wj 7,26-8.11), plaga komarów (Wj 8,12-15), plaga much (Wj 8,16-28), pomór bydła (Wj 9,1-7), wrzody (Wj 9,8-12), grad (Wj 9,13-35), szarańcza (Wj 10,1-20), ciemność (Wj 10,21-29), śmierć pierworodnych (Wj 11,1-12.36). Mojżesz powoduje, że rozstępują się wody Morza Czerwonego, a potem, że się schodzą zabijając wojska faraona (Wj 14, 21-31). Jozue pokonuje Amalekitów dzięki wzniesionym rękom Mojżesza (Wj 17, 8-13). Mojżesz uderzając laską spowodował wypłyniecie obfitej ilości wody ze skały na pustyni i ugaszenie pragnienia około 600.000 Izraelitów (Lb 20, 9-12). ● Aaron, brat Mojżesza, rzucił przed faraonem na ziemię swoją laskę, która zamieniła się natychmiast w węża. Podobnie w węże zamieniły się laski kapłanów faraona. Potem wąż Aarona zjadł węże Egipcjan (Wj7, 10-13). ●Jozue; przez siedem dni wraz z ludem okrążał Jerycho niosąc Arkę Przymierza aż mury tego miasta same się zawaliły (Joz 5, 17 — 6, 27). Zatrzymał słońce i księżyc nad doliną Ajjlonu (Joz 10, 12-14). ● Eliasz; zatrzymywał rosę i deszcz (1Krl 17,1), wywoływał deszcz (1Krl 18, 41-46), cudownie rozmnożył „garść mąki w dzbanie i trochę oliwy w baryłce" (1Krl 17,13-16), powodował spadanie ognia z nieba (1Krl 18, 36-40; 2Krl 1, 9-14), wskrzesił z martwych syna wdowy (1Krl 17, 17-24), chleb rano i mięso wieczorem przynosiły mu kruki (1Krl 17:6), rozdzielił wody Jordanu uderzając w nie swym zwiniętym płaszczem (2Krl 2, 8), na końcu na wozie ognistym wraz z rumakami ognistymi wśród wichru wstąpił do niebios (2Krl 2, 11). ● Elizeusz; dokonał jedenastu cudów, w tym wskrzesił z umarłych syna Szunemitki (2Krl 4, 34-37), uderzył Eliaszowym płaszczem o wody Jordanu, które się przed nim rozstąpiły (2Krl 2,14), oczyścił zatrute wody w Jerychu (2Krl 2, 19-22), zapewnił dostatek wody armiom królów Izraela, Judy i Edomu (2Krl 3, 13-20), wyprosił u Jahwe aby dotknął Aramejczyków ślepotą, a potem przywrócił im wzrok (2Krl 6, 16-23), dokonał cudownego rozmnożenia oliwy dla biednej wdowy (2Krl 4, 1-6), zamienił dla swoich uczniów potrawę trującą w jadalną(2Krl 4, 38-41), dokonał cudownego rozmnożenia chleba (2Krl 4, 42-44), uleczył Naama z trądu (2Krl 5, 1-14), poraził Gechaziego i jego potomstwo trądem (2Krl 5, 21-27), spowodował, że żelazo wypłynęło z wody (2Krl 6, 1-7), trup rzucony na kości martwego Elizeusza ożył i ozdrowiał ( 2Krl 13, 20-21).

⌂ Cuda rabinów ● Rabbi Eliezer spowodował słowem wyrwanie drzewa z korzeniami i przeniesienie go o 100 łokci, a także odwrócenie biegu strumienia, wywołał głos Jahwe z niebios, każde miejsce na którym spoczął jego wzrok płonęło ogniem, modlitwą zabił brata (Talmud Babiloński, Traktat Baba Mezia); ● Pinchas Ben Jair spowodował trzykrotne rozstąpienie brzegów rzeki Ginnai (Traktat Hullin); ● Honi Zakreślający Koło spowodował obfity deszcz w okresie suszy (Prz 23,25); ● Hanina Ben Dosa dał się ukąsić wodnemu wężowi czym spowodował jego śmierć, uleczył modlitwą z gorączki syna Rabbana Gamaliela, (Talmud Babiloński, Traktat Berachot ); ● Rabbi Baal SzemTow z Kamieńca (XVII-XVIIIw.) uzdrowił człowieka, któremu nie mógł pomóc lekarz, wskrzesił ze zmarłych dziecko, przywrócił wzrok niewidomemu chłopcu, wybawił z piekła poganina i Żyda, wyliczył dokładnie grzechy nieznanego mu karczmarza (Ben-Amos, Mintz, Baal ShemTov); ● Rabbi Elimelech z Leżajska cudownie rozmnożył jadło (Martin Buber, Earlymas Jedna z dusz boga Ra, Sobk dawał ludziom biały chleb i ryby na brzegu jeziora Faiun. I chodził po wodach tego jeziora- o czym informują „Teksty z piramid", z ok. 3000 roku przed Chrystusem. Swoją drogą, na gotyckich malowidłach przedstawiających cudowny połów (Łk 5,1-11) odkryto, że te ryby to specjalny gatunek żyjąc/spany tylko w Nilu.ters); ● Rabbi Mosze Lejb po swojej śmierci zabrał wszystkie dusze z piekła do raju (Martin Buber, Earlymasters).

Zobacz komentarze (25)..

Wyślij mailem..

Wersja do druku    PDF    MS Word