W normalnych ludziach jest naturalna SKŁONNOŚĆ do dobra na rzecz swojego otoczenia oraz ZDOLNOŚĆ do zła. Do tego ostatniego nie jest łatwo przekonać, lecz bardzo łatwo stwarzają je różne sytuacje. To pierwsze natomiast podejmowane jest naturalnie, chyba że zostanie wytłumione.

W przypadku mediów niezwykle ważne są także zjawiska mimetyzmu społecznego: ludzie lubią naśladować te zachowania, które są głośne lub które dokonywane są przez głośne osoby. Stąd np. media muszą bardzo rozważnie informować o samobójstwach znanych osób, gdyż zjawiska mimetyzmu sięgają tak głeboko, że nagłaśnianie takich rzeczy wywołuje zwiększenie liczby samobójstw.

Wyobraźmy sobie natomiast taki serwis informacyjny:

— 87-letni Alfred Szwast, który dorobił się w branży ogrodniczej, postanowił wspomóc wieś Głojsce na Podkarpaciu, gdzie się urodził — przekazał mieszkańcom milion złotych, którym przez ok. 20 lat będą wspierać (poprzez fundację) uzdolnioną lecz biedną młodzież, by podejmowała perspektywiczne kierunki studiów. Dzięki temu Głojsce mogą dorobić się całego grona podobnie myślących zamożnych osób, które nie zapomną o swoich korzeniach ani o tym, jak udało im się wybić.

— W Bliznach, innej wsi na Podkarpaciu, trzech bandytów napadło na dom starszego pana; ludzie nie stali bezczynnie w oczekiwaniu na reakcję policji, sołtys z synami przegonili napastników: „Czy się bałem? Co się miałem bać. Działa się krzywda, to trza było pomóc. Ubrałem się, skrzyknąłem chłopaków i pojechaliśmy". Gdyby media wybierały akurat takie kazusy z przebogatej kroniki kryminalnej, to i w miastach ludzie nie staliby jak barany, kiedy kilku napastników znęca się nad ofiarą. Znieczulica to uleczalna choroba.

— W dniach 19-23 sierpnia mamy Święto Ceramiki Bolesławieckiej. Warto się wybrać do Bolesławca, gdyż poza wieloma imprezami, można tanio kupić słynną ceramikę ręcznie zdobioną, bez pośredników, prosto od polskich producentów. Bolesławiec, Miasto Blueasa, jest stolicą ceramiki, wytwarzanej tam od tysiąca lat, dzięki temu, że pod ziemią znajduje się glinka o unikalnych cechach, z dużą zawartością skalenia i kwarcu, która tworzy tzw. kamionkę.

Czy zdajecie sobie sprawę, jakie mielibyśmy społeczeństwo, gdyby było ono kształtowane przez dziennikarstwo w ten sposób dobierające wydarzenia dnia? Byłoby to społeczeństwo, które nieudzielenie pomocy potrzebującemu taktowałoby jako kompromitację. Byłoby to społeczeństwo w którym przedsiębiorcy rozumieliby, że zarobienie w społeczeństwie wielkich pieniędzy rodzi także moralną powinność, by pomóc w rozwoju tego społeczeństwa. Byłoby to społeczeństwo w którym kultura regionalna kwitłaby z niezwykłą różnorodnością.

Tymczasem dziś główny celebryta telewizji rzekomo publicznej, Tomasz Lis, na Uniwersytecie Warszawskim, mówi otwarcie, że widzów traktuje jak hołotę:

„Jestem wystarczająco inteligentny żeby pracować w telewizji, ale nie żeby ją oglądać [...]. Widz w Polsce wybaczy wiele, bardzo wiele. Ale jednego nigdy, przenigdy nie wybaczy — tego, że go potraktujemy poważnie [...]. Ludzie nie są tacy głupi jak nam się wydaje, są dużo głupsi".

Dobrze na te wywody odpowiedział wówczas Krzysztof Materna: to nie jest tak, że Polska to kraj idiotów, tylko grupa 30 osób, która w ramach transformacji ukształtowała media, zdecydowała cynicznie, że Polacy są idiotami i mają dostać idiotyczne informacje. W konsekwencji media nie są nastawione na pomoc, edukację, rozwój wyobraźni, spełnianie marzeń i inne ważne rzeczy, które mogą tworzyć.

Nie piszę o tym, by ponarzekać. Jest to dziś główne wyzwanie polskie: musimy naprawić to co kształtuje świadomość społeczną. Jeśli uznamy, że tak musi być, to już przegraliśmy. Tak nie może być, gdyż żyjemy w społeczeństwie informacyjnym, w którym przepływ informacji jest zasadniczą infrastrukturą. Naprawa tej infrastruktury jest znacznie ważniejsza niż naprawa dróg. Nasze media nie są po prostu dziurawą drogą. Przypominają raczej pięknie wyasfaltowane drogi, które prowadzą tylko do wysypisk śmieci, gnojowisk, cmentarzy i tego typu obiektów, które preferują wszyscy padlinożercy, poprzebierani dziś w dziennikarzy.

Dodaj komentarz do strony..   Zobacz komentarze (16)..

Wyślij mailem..

Wersja do druku    PDF    MS Word

Mariusz Agnosiewicz Redaktor naczelny Racjonalisty, założyciel PSR, prezes Fundacji Wolnej Myśli. Autor książek Kościół a faszyzm (2009), Heretyckie dziedzictwo Europy (2011), trylogii Kryminalne dzieje papiestwa: Tom I (2011), Tom II (2012), Zapomniane dzieje Polski (2014).  Strona www autora  Liczba tekstów na portalu: 952  Pokaż inne teksty autora  Liczba tłumaczeń: 5  Pokaż tłumaczenia autora  Najnowszy tekst autora: Oceanix. Koreańczycy chcą zbudować pierwsze pływające miasto