Powinności katolickiej małżonki:
"...gdy dorosła wydano ją za mąż — mężowi jako panu.
(...) Jego zdrady małżeńskie znosiła tak cierpliwie,
że nigdy nie stały się przyczyną, nawet sprzeczki
między nimi. (...) Był to człowiek o wspaniałomyślnych
odruchach, a zarazem bardzo skory do gniewu. Ona jednak
wiedziała, że gniewnemu mężowi nie należy się sprzeciwiać
ani czynem, ani nawet słowem. Jeśli gniewał się niesłusznie,
czekała, aż się wykrzyczy i uspokoi, i dopiero wtedy
wyjaśniała mu swoje postępowanie. Wiele mężatek, których
mężowie byli łagodniejszego niż on usposobienia, nieraz w
gronie przyjaciółek skarżyło się na swoich mężczyzn...
Moja matka wtedy, ganiąc ich uszczypliwość, jakby żartem,
lecz w istocie poważnie im mówiła, że skoro wysłuchały
niegdyś umowy małżeńskiej, powinny wiedzieć, iż stały się
służebnicami swych mężów; niechże teraz, pamiętając o swej
roli, nigdy się zuchwale im nie sprzeciwiają.
św. Augustyn, Wyznania IX,9