Kilka słów na koniec

Skuteczność nauki, jako źródła wiedzy o świecie jest wystarczająco duża, by różne dziedziny zyskiwały wiarygodność w oczach cywilizowanych ludzi, jeśli znajdowane są dla nich jakieś naukowe uzasadnienia. Z tego też powodu, od dłuższego już czasu, dość dziwne nurty, ideologie i fanatyzmy odwołują się nieustannie do specyficznie rozumianej „nauki", by uzyskać nieco blasku i zasłużyć sobie na przychylne przyjęcie osób słabo zorientowanych.

Obecnie zwolennicy pewnych dziwacznych, mocno wątpliwych lub nawet śmiesznych poglądów, od parapsychologii czy metafizycznej anatomii człowieka, poprzez fluidalny magnetyzm, ginekologię astralną po kreacjonizm, szukają gorączkowo naukowych uzasadnień swoich teorii i pragną za wszelką cenę dowieść, iż uzasadnienia takie istnieją. Zaczynają zwykle od negacji jedności nauki, twierdząc, że istnieją różne jej rodzaje, że istnieje np. „nauka konwencjonalna" i „nauka niekonwencjonalna", a co za tym idzie medycyna, fizyka, astronomia dwojakiego rodzaju. Tego samego typu zabiegiem jest sugerowanie istnienia np. dwóch, równorzędnych rodzajów geologii (uniformistycznej i katastroficznej [potopowej]) itp. Cel tego zabiegu jest oczywisty: skoro istnieją różne rodzaje biologii czy geologii, jednakowo „naukowo" uzasadnione, można, wedle upodobania, przebierać w nich jak w ulęgałkach. Liczba zwolenników określonych „nauk" pozostaje więc w opinii kreacjonistów (i nie jest to opinia zupełnie błędna), kwestią pozanaukowego kontekstu, nagłośnienia itp. Zrozumiałe staje się więc akcentowanie przez nich rzekomej blokady informacyjnej, braku dostępu do środków masowego przekazu, szykan ze strony redakcji i recenzentów czasopism naukowych.

Usilne próby „unaukowienia" różnych dziwacznych dziedzin są jednak skazane z góry na niepowodzenie, choćby z tego względu, że głos decydujący w sprawach nauki mają, niestety, uczeni. Jak zauważa słusznie Arthur R. Peacocke, angielski biochemik i teolog, „twórczość naukowa byłaby niemożliwa poza społecznością uczonych, a obowiązujące w niej kryteria wartościowań przyjmowane są tam zawsze na zasadzie consensusu, nie zaś przymusu".

*

[Publikacja w Racjonaliście za zgodą Autora.]

Zobacz także te strony: Krucjaty kreacjonistyczne, czyli walka z ewolucją

Po przeczytaniu tego tekstu, czytelnicy często wybierają też: Kreacjonizm: umysłowa aberracja w imię Biblii Krucjaty kreacjonistyczne, czyli walka z ewolucją

Dodaj komentarz do strony..   Zobacz komentarze (9)..

Wyślij mailem..

Wersja do druku    PDF    MS Word