Racjonalista - Strona głównaDo treści


Fundusz Racjonalisty

Wesprzyj nas..
Zarejestrowaliśmy
205.013.022 wizyty
Ponad 1064 autorów napisało dla nas 7362 tekstów. Zajęłyby one 29015 stron A4

Wyszukaj na stronach:

Kryteria szczegółowe

Najnowsze strony..
Archiwum streszczeń..

 Czy Rosja użyje taktycznej broni nuklearnej?
Raczej tak
Chyba tak
Nie wiem
Chyba nie
Raczej nie
  

Oddano 15 głosów.
Chcesz wiedzieć więcej?
Zamów dobrą książkę.
Propozycje Racjonalisty:
Sklepik "Racjonalisty"

Złota myśl Racjonalisty:
"Przeszłość jest nauką dla przyszłości."
 Światopogląd » Świeckie religie » Kościół prawdosławny

Kościół prawdosławny w praktyce [6]
Autor tekstu:

— ich niespełnianie przez nas wobec naszych obiektów kultowych (tego co jest dla nas dobre i złe), powoduje w nas poczucie winy, naszej niestaranności, nielojalności, płochości, małej kulturalności; a u nich: poczucie tego samego o nas, a nadto ich nieszanowania, obojętności, naszej niesolidności. — A to razem wzięte: poczuciem wzajemnej niedbałości, obojętności, nieszanowania się;

— w postaci przedmiotowej, są nimi złe dzieła sztuki estymonegacyjnej, o treściach wypaczonych, fałszywych, o niezdrowej, kłopotackiej wartości użytkowej.

Wszystko to źle wpływa na naszą ogólną kondycję osobistą i społeczną: skutkuje niezaspokajaniem kultowych potrzeb czy ich zaspokajaniem miernym i marnym, brakiem czy niedosytem należytej satysfakcji kultowej, gorszym czy złym samopoczuciem, niezadowoleniem, niedowartościowaniem, złymi uczuciami wobec innych, nieszanowaniem się, nieporządkiem społecznym, społeczną wrogością, niechęcią, konfliktami, napaściami, podejrzliwością o złą wolę i zamiary, o bezbożność bądź jej niepoprawność, wywrotowość, niespolegliwość, niewierność, zdradzieckość, oskarżeniami o to, popełnianiem z tych powodów różnych niegodziwości.

A więc wszystko to skutkuje gorszą sprawnością, mocą, zdrowiem i porządkiem osobistym i społecznym, ogólnie gorszą jakością naszego życia — sprawia, że jest ono wówczas błędniejsze, niepełne, smutniejsze.

(Ci, których irytuje, martwi i zasmuca to, że pomimo swej zaangażowanej pobożności wobec boga [a nawet wielu różnych bogów i świętych], którego podaje się za zawsze niezawodnie opiekuńczego, dobrego i sprawiedliwego, zawsze dbającego o swych wiernych, lecz mimo to nie tylko zawodzi on ich w tym, nie sprawdza się, ale jeszcze dodatkowo wyrządza im swoje zło [uznawane za jego kary lub doświadczanie ludzkiej jemu wierności] — niech nie pytają z żalem: dlaczego tak on z nimi kłopotacko postępuje?; — niech pytają: kto, kiedy i dlaczego tak wymyślił i przedstawił owego boga, jego rzekome zdolności i dobroć?, czy jest to faktycznie prawdą?, czy można na podaniach tych polegać? — Dochodźmy tu prawdziwych wniosków, korzystajmy z rzetelnej wiedzy o tym, nie prowadzących nas na życiowe manowce przez posługiwanie się wyobrażeniami bogów nieistniejących, a więc i bez iluzorycznego zdawania się na ich nieistniejące zdolności, i bez rodzenia takich j.w. niepotrzebnych rozterek. Zdawajmy się w swym życiu na boskie realia — nie na, choć atrakcyjne i traktowane z religijną powagą, lecz zwodnicze imaginacje.)

Spełniania właściwego, dobrego

Spełnianie naszych potrzeb kultowych — naszej pobożności — jest wtedy właściwe, kiedy stosownie z prawdosławnie-mądrystyczną, racjonalną estymonegacją odnosimy się do sacrum i profanum nam rzeczywistych — skutkuje to wówczas mądrze dobrymi dla nas duchowymi efektami:

— satysfakcją duchową już z samego faktu czynienia takiej pobożności, zadowoleniem z bycia aktywnie i dobrze pobożnym, zasadnym poczuciem swego dobrego jestestwa, bycia dobrym, dobrze myślącym i postępującym;

— zasadnym poczuciem jedności i harmonii ze światem realnym, z ludźmi, życiem w pokoju sumienia;

— jej spełnianie wobec nas przez innych, wzmacnia poczucie naszej własnej wartości, akceptacji, tolerancji, nieobojętności a znaczenia dla kogoś; tym samym skutkuje nasza pobożność wobec innych ludzi, tym ludziom. — A to razem wzięte: poczuciem wzajemnego szacunku, uznania, poważania, miłości, przyjaźni, spolegliwości międzyludzkiej;

— w postaci przedmiotowej są nimi dobre, zdrowe dzieła sztuki estymonegacyjnej, o zdrowej wartości użytkowej, służące i przyczyniające się do wzmacniania dobrej pobożności, lepszemu zdrowiu kultowemu.

Wszystko to dobrze wpływa na naszą ogólną kondycję osobistą i społeczną: skutkuje lepszym samopoczuciem, lepszą sprawnością, mocą, zdrowiem i porządkiem osobistym i społecznym, ogólnie lepszą jakością życia; jest ono wówczas poprawniejsze, pełniejsze, zdrowsze, radośniejsze i szczęśliwsze.


1 2 3 4 5 6 

 Po przeczytaniu tego tekstu, czytelnicy często wybierają też:
Słowo prawdosławnego przesłania
Doktryna kościoła prawdosławnego

 Dodaj komentarz do strony..   Zobacz komentarze (1)..   


« Kościół prawdosławny   (Publikacja: 02-09-2004 )

 Wyślij mailem..   
Wersja do druku    PDF    MS Word

Edward Piszczałka
Badacz racjonalnej kultowości, twórca koncepcji kościoła prawdosławnego   Więcej informacji o autorze

 Liczba tekstów na portalu: 10  Pokaż inne teksty autora
 Najnowszy tekst autora: Słowo prawdosławnego przesłania
Wszelkie prawa zastrzeżone. Prawa autorskie tego tekstu należą do autora i/lub serwisu Racjonalista.pl. Żadna część tego tekstu nie może być przedrukowywana, reprodukowana ani wykorzystywana w jakiejkolwiek formie, bez zgody właściciela praw autorskich. Wszelkie naruszenia praw autorskich podlegają sankcjom przewidzianym w kodeksie karnym i ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
str. 3592 
   Chcesz mieć więcej? Załóż konto czytelnika
[ Regulamin publikacji ] [ Bannery ] [ Mapa portalu ] [ Reklama ] [ Sklep ] [ Zarejestruj się ] [ Kontakt ]
Racjonalista © Copyright 2000-2018 (e-mail: redakcja | administrator)
Fundacja Wolnej Myśli, konto bankowe 101140 2017 0000 4002 1048 6365