Rozważając tę całkowicie symetryczną sytuację — zdarzenia przyszłe — rozumując w identyczny sposób, dojdziemy nieuchronnie do takiej konkluzji: "zbiór przyszłych zdarzeń nie może być aktualnie nieskończony". Innymi słowy, tak jak początek, wszechświat musi mieć i koniec. Po prostu obie strony „osi czasu" są takie same, jak obie strony linii prostej.

Co w tej sytuacji ma uczynić wierny mówiąc w Credo "wierzę [...] w ciała zmartwychwstanie, żywot wieczny". Nie ulega wątpliwości, że „wieczny" to znaczy „bez końca", a „ciała zmartwychwstanie" oznacza byt fizyczny we wszechświecie.

No, ale to już nie mój problem.

3. Periodyk, w którym ukazał się artykuł Craiga nosi nazwę „Truth Journal" czyli „Prawda". W rzetelności jest godnym kontynuatorem swojego radzieckiego poprzednika.

4. Zabawną okoliczność w języku polskim zawiera w sobie arabska nazwa „kalam". Ów Kosmologiczny Argument zdaje się mówić: „Kalam każdego, kto się mną posługuje — ignorancją i durnotą".

5. Craig wnioskuje: „Zatem, na podstawie Kosmologicznego Argumentu Kalam, wnioskuję, że jest racjonalne wierzyć, że Bóg istnieje". Pójdźmy dalej: „i tym Bogiem jest Manitu z Krainy Wiecznych Łowów". Howg!

*

Źródło: W. L. Craig, The Existence of God and the Beginning of the Universe, „Truth Journal".

Po przeczytaniu tego tekstu, czytelnicy często wybierają też: Nieroztropny Russell Kalam Cosmological Argument L. Craiga

Dodaj komentarz do strony..   Zobacz komentarze (13)..

Wyślij mailem..

Wersja do druku    PDF    MS Word