Racjonalista - Strona głównaDo treści


Fundusz Racjonalisty

Wesprzyj nas..
Zarejestrowaliśmy
204.447.465 wizyt
Ponad 1065 autorów napisało dla nas 7364 tekstów. Zajęłyby one 29017 stron A4

Wyszukaj na stronach:

Kryteria szczegółowe

Najnowsze strony..
Archiwum streszczeń..

 Czy konflikt w Gazie skończy się w 2024?
Raczej tak
Chyba tak
Nie wiem
Chyba nie
Raczej nie
  

Oddano 701 głosów.
Chcesz wiedzieć więcej?
Zamów dobrą książkę.
Propozycje Racjonalisty:
Sklepik "Racjonalisty"

Złota myśl Racjonalisty:
Formalny imperatyw katolickiej doktryny prawa naturalnego jest pustą formułą, z której nic nie wynika.
 Religie i sekty » Religie antyczne

Przestępstwa seksualne w mitologii greckiej [4]
Autor tekstu:

Przemoc i gwałt są wpisane mocno w świadomość ludzką, kultura kształtowała się pod wpływem przemocy, więc musiało się wykształcić prawo, które ograniczało pierwotne instynkty. Człowiek, czy też Bóg będąc nieograniczony żadnymi normami zachowuje się jak zwierzę. „Współżycie ludzkie możliwe jest dopiero wtedy, gdy znajdzie się większość silniejsza od każdej jednostki i razem występująca przeciw niej. Siła tej wspólnoty, jak i prawa przeciwstawia się sile indywiduum osądzonej jako brutalna przemoc". [ 36 ] Powstanie prawa niesie za sobą również kwestię sprawiedliwości, która rodzi się w takiej kulturze. Odtąd istnieją jednocześnie wina i kara, za zbrodnie trzeba odpokutować. W wyżej wymienionych przykładach z mitologii greckiej jest to widoczne, niezależnie od tego, kto dopuścił się zbrodni, musi ponieść karę. Oczywiście wymiar kary nie zawsze zgodny jest z rangą popełnionego czynu, im wyższe stanowisko zbrodniarza, tym mniejsza kara. Dla przykładu przytoczę przypadek Apolla, który zabił Delfinę [ 37 ], a kara jaka go spotkała, to ośmioletnia służba na dworze Admeta, po odbyciu której został ze swej winy oczyszczony. Apollo był bogiem, więc kara jego nie była tak dotkliwa. W przypadku, gdy zbrodni dopuszczał się śmiertelnik sroga kara czekała na niego w Tartarze. Jednak niezaprzeczalne jest, że nikt nie uniknie kary jakakolwiek by ona nie była.

Nie można zapomnieć, że praca ta jest ukazaniem przejawów przemocy seksualnej w mitologii, która dopiero projektuje swoje wartości na społeczeństwo. Nie można traktować więc Greków jako barbarzyńców, mieli przecież ściśle ustalone prawa dotyczące przestępstw seksualnych, już prawa drakońskie zabraniały gwałtów, cudzołóstwa, ekshibicjonizmu oraz uwodzenia dzieci. Prawodawstwo Solona zakazywało prostytucji i stosunków pozamałżeńskich, kazirodztwo co prawda nie było karane prawem, ale traktowano je jako wykroczenie religijne. [ 38 ] Jednakże wiele z wymienionych przestępstw nadal miało miejsce, ludzie mimo wszystko naśladowali boskie zachowania, girardowskie mimesis jest zauważalne na pierwszy rzut oka.

„Ewolucją mitologii kieruje wola zatarcia przedstawień przemocy". [ 39 ] Najpierw mamy do czynienia z przemocą kolektywną, potem w jej miejsce zostaje podstawiona przemoc indywidualna, dąży się nawet do wyrugowania i tych przejawów, ale jeśli wczytamy się głębiej w podteksty, zauważymy z całą pewnością ogrom zbrodni. „Nie wiadomo, jakim cudem społeczność mogła zawiesić ową przemoc, dzięki jakiemu zrządzeniu bogów przemoc ta stała się przejściowo i skuteczna i pojednawcza". [ 40 ] Tak też starałam się przekazać opis przemocy seksualnej w mitologii greckiej.


1 2 3 4 

 Zobacz także te strony:
Przemoc i religia
Rytuały ofiarnicze
 Po przeczytaniu tego tekstu, czytelnicy często wybierają też:
Czynniki ryzyka popełniania przestępstw seksualnych
Słońce Niezwyciężone czyli o mitraizmie

 Dodaj komentarz do strony..   Zobacz komentarze (2)..   


 Przypisy:
[ 36 ] Z. Freud, Kultura jako źródło cierpień, w: Pisma społeczne, t. IV, Warszawa, 1998, s. 189.
[ 37 ] K. Kerenyi, Mitologia Greków, przeł. R. Reszke, Warszawa, 2002, s. 116.
[ 38 ] Z. Lew-Starowicz, Seks w kulturach świata, Warszawa, 1987, s. 53.
[ 39 ] R. Girard, dz. cyt., s. 111.
[ 40 ] Tamże, s. 137.

« Religie antyczne   (Publikacja: 10-05-2006 )

 Wyślij mailem..   
Wersja do druku    PDF    MS Word

Katarzyna Krupińska
Studentka religioznawstwa Uniwersytetu Jagiellońskiego
Wszelkie prawa zastrzeżone. Prawa autorskie tego tekstu należą do autora i/lub serwisu Racjonalista.pl. Żadna część tego tekstu nie może być przedrukowywana, reprodukowana ani wykorzystywana w jakiejkolwiek formie, bez zgody właściciela praw autorskich. Wszelkie naruszenia praw autorskich podlegają sankcjom przewidzianym w kodeksie karnym i ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
str. 4763 
   Chcesz mieć więcej? Załóż konto czytelnika
[ Regulamin publikacji ] [ Bannery ] [ Mapa portalu ] [ Reklama ] [ Sklep ] [ Zarejestruj się ] [ Kontakt ]
Racjonalista © Copyright 2000-2018 (e-mail: redakcja | administrator)
Fundacja Wolnej Myśli, konto bankowe 101140 2017 0000 4002 1048 6365