Bruksela, 16 grudnia 2009 r.

Szanowni Państwo,

Domagamy się od młodych ludzi dojrzałości, odpowiedzialności za siebie i innych, umiejętności wyjaśniania swoich racji. Tłumaczymy im, że jednym z fundamentów społeczeństwa obywatelskiego jest dialog; dialog, w którym jest miejsce nie tylko na wspólnotę poglądów i wartości, ale również na dyskusję, a nawet spór. Tymczasem na naszych oczach grupa młodych ludzi z XIV LO we Wrocławiu, jednej z najlepszych szkół w Polsce, wymienianej wśród tych, o których mówi się, że są kuźnią przyszłych elit tego kraju, te podstawowe — wydawałoby się — wartości zostały zlekceważone.

Za kuriozalną wręcz trzeba uznać wypowiedź profesora i byłego ministra edukacji, obecnie europosła Prawa i Sprawiedliwości Ryszarda Legutki, dla którego wystąpienie w obronie neutralności światopoglądowej szkoły jest hucpą „smarkaczy". A przecież każdy wie, że ze „smarkaczami" się nie dyskutuje, „smarkaczy" się łaje i poucza ex cathedra. Nie ma tu miejsca na dialog, ale nawet na próbę podjęcia dyskusji z młodymi ludźmi, którzy wchodzą w dorosłe życie i chcą, by traktować ich poważnie. Jak wobec tego domagać się od nich poważnego traktowania swoich obowiązków obywatelskich, dojrzałości do demokracji, tolerancji wobec innych, zwłaszcza wtedy, kiedy mają inne zdanie niż my?

Rzymianie przywiązywali wielką wagę do ars educandi, „sztuki wychowania". To jedno z najtrudniejszych wyzwań, bo decyduje o tym, w jakim społeczeństwie żyjemy — ludzi odważnych, gotowych bronić swoich przekonań czy koniunkturalistów, którzy nie chcą i nie potrafią stawić czoła sytuacjom trudnym, jakie niesie ze sobą życie.

Podziwiam postawę młodzieży z XIV LO we Wrocławiu, która stanęła w obronie autonomii szkoły i wolności światopoglądowej. Młodzi ludzie z XIV LO są dzisiaj obrońcami społeczeństwa otwartego, wyrazicielami najlepszych tradycji Wrocławia, jako miasta tolerancji i swobodnej debaty. Ich postawa zasługuje na szacunek a ich argumenty na poważne potraktowanie w duchu kompromisu i znalezienia mądrego rozwiązania.

Od Redakcji: List Józefa Piniora został wysłany do sygnatariuszy petycji na adres XIV Liceum we Wrocławiu.

Zobacz także te strony: Petycja uczniów w sprawie symboli religijnych w szkole List otwarty do Dyrektora XIV LO we Wrocławiu Krzyż w miejscu pracy - wyrok SN 6IX90 Krzyż i swoboda sumienia - wyrok SA w Łodzi 28X98 Krzyż i penis - wyrok SR w sprawie Nieznalskiej Strasburg: Krzyż w szkole publicznej a wolność sumienia i wyznania Polska ukrzyżowana Ukrzyżujmy całą Polskę

Po przeczytaniu tego tekstu, czytelnicy często wybierają też: Błogosławieni cisi i ci, co pyszczą w porę Niedoszły piknik podczas ramadanu

Dodaj komentarz do strony..   Zobacz komentarze (14)..

Wyślij mailem..

Wersja do druku    PDF    MS Word

Józef Pinior Ur. 1955. Polski polityk, działacz opozycji w PRL, od 2004 do 2009 poseł do Parlamentu Europejskiego. W 1980 organizował (m.in. wraz z Władysławem Frasyniukiem) struktury "Solidarności" na Dolnym Śląsku. Był członkiem zarządu Regionu NSZZ "S" i jej rzecznikiem finansowym. Po 13 grudnia 1981 ukrywał się, poszukiwany listem gończym. Po aresztowaniu Frasyniuka reprezentował Dolny Śląsk w Tymczasowej Komisji Koordynacyjnej. Aresztowany 23 kwietnia 1983, w 1984 skazany na karę czterech lat pozbawienia wolności. Zwolniono go na mocy amnestii w lipcu tego samego roku. Do 1988 kilkakrotnie więziony, w tym za złożenie kwiatów pod wrocławską zajezdnią MPK w rocznicę sierpnia 1980 (1984) i za próbę wywołania strajku w zakładach "Dolmel" (1988). W 1984 i 1988 był pod opieką Amnesty International jako więzień sumienia.