Słowo wstępne

Okres transformacji w Polsce i następujące po nim rozprężenie moralne, wraz z dużym zapotrzebowaniem na wykładowców uniwersyteckich, którzy dość dobrze zarabiają w prywatnych uczelniach, wyzwoliło energię setek spryciarzy i kanciarzy, którzy dziurami w „tylnych drzwiach" Świątyni Nauki, wdarli się tam podstępem i teraz świetnie prosperują. Wszyscy o tym wiedza, mało kto protestuje, prawie nikt z tym nie walczy. Co więcej, państwowe uczelnie zaczynają sankcjonować taki stan rzeczy, zatrudniając plagiatorów, bądź przyznając ponownie im stopnie naukowe, które wcześniej odebrała za plagiat inna uczelnia.

W Stanach Zjednoczonych zapadło kilka wyroków sądowych, w których za nierzetelność naukową (sfałszowanie badań) zapadły wyroki więzienia. Z kolei za kradzież pomysłu naukowego przez przełożonego doktoranta, uniwersytet musiał zapłacić ponad milion dolarów odszkodowania.

Osobiście uważam, że co najmniej 30% prac medycznych w Polsce bazuje na nierzetelnych wynikach, w dużej części z głowy. Nikt tego nie sprawdza, uczelnie tuszują takie skandale i bez dokładnej wiedzy kogoś „wewnątrz" nie ma możliwości dojścia do informacji, aby ją później upublicznić.

Tymczasem Uniwersytet Białostocki, mimo publicznych protestów, przyznał doktorat Jerzemu Jankowskiemu, któremu cofnięto tytuł dwa lata wcześniej we Wrocławiu za plagiat. Andrzej Anusz dostał magisterium z Uniwersytetu Wyszyńskiego w dwa miesiące po odebraniu magisterium przez Uniwersytet Warszawski. Teraz przygotowuje doktorat...

W Polsce jest tak dużo oszustw naukowych, bo recenzenci są nierzetelni jak też nierzetelne są władze uczelniane, tolerujące plagiaty, przekręty, podwójne publikacje itd. Jeśli czołowy profesor ma cztery identyczne publikacje pod różnymi tytułami, to jak on sam może potępiać innych?

Marek Wroński